گلپايگاني در (ص 298) بعد از ذكر روايت موسي بن جعفر عليه السلام مي گويد: «و اين عبارت اخيره ي حديث نيز به غايت موافق است با وعده ي صريحه ي آيه ي كريمه ي خلق الانسان من عجل ساريكم آياتي فلا تستعجلون و اين خلق غافل آنگونه قرآن را فراموش كرده اند كه كانه بر غير اين امت نازل شده و يا چيزي در آن ترك گشته است كه بايستي به ضروريات مجعوله متمسك گردند (مقصودش از ضروريات مجعوله اين است كه مسلمين ختميت نبوت را به حضرت خاتم النبيين صلي الله عليه و آله ضروري دين مي شمارند) و در مسئله اي كه اهم مسائل اصوليه است به اتفاق امت استدلال نمايند و وعده به اين صراحت را كه مي فرمايد انسان از عجله و شتاب آفريده شده است زود باشد كه بنمايم به شما آيات خود را پس تعجيل منمائيد. كان لم يكن انگارند.»
مقصود گلپايگاني چنين است كه معناي عبارت اخيره ي حديث موسي بن جعفر عليه السلام (ينزل عليه ما لم ينزل علي الصديقين و الرسل و المهتدين) نزول آيات كتاب جديدي است بر قائم موعود برتر از كتب پيامبران گذشته و آيه ي شريفه ي ساريكم آياتي نيز بشارت به نزول آن آيات كتاب جديد قائم موعود است و در مقام تطبيق، مقصودش كلمات و عبارت كتب سيد باب است كه به ادعاي وي آيات الهي است كه بر او نازل شده است.
جواب استدلال گلپايگاني به آيه ي سأريكم آياتيگذشته از اينكه ممكن است مراد از آيات، آيات تكوينيه آفاقي و انفسي بوده باشد (نه آيات تدويني و كتابي) و يا معجزات قرآن خاتم الانبياء صلي الله عليه و آله و يا مراد عذابهاي
دنيوي و اخروي باشد كه كفار بدانها توعيد مي شدند و از روي انكار و بغض مي گفتند متي هذا الوعد ان كنتم صادقين و عده اي از مفسرين هم به همين معنا تفسير نموده اند و نظم آيات قبل و بعد در قرآن مجيد مؤيد اين معني است به سورة الانبياء مراجعه شود.
و بر تقدير اينكه مراد آيات كتابي هم باشد مي توان گفت مقصود، ساير آيات خود قرآن مجيد است كه بعد از اين آيه نازل شده. چنانكه بر فرض اينكه مراد آيات راجع به قائم موعود عليه السلام باشد نيز مي توان گفت امور مختصه به آن حضرت از قبيل فتوحات بي مانند، عدالت گستري بي نظير، مسلمان نمودن تمام مردم روي زمين و و... كه درواقع از آيات الهيه است مقصود مي باشد.
مي گويم: راستي چه اندازه جهالت و يا بي شرمي مي خواهد كه كسي بگويد مردماني كه آيات مثل قرآن مجيد بر آنان نازل مي شد استعجال به نزول آيات ديگري نمودند خداوند متعال در اين آيه (ساريكم آياتي) فرستادن مانند آيات سيد باب را به آنها وعده و بشارت فرمود كه ما نمونه هاي آن را در جلد اول اين كتاب آورديم و در آخر اين جلد هم ناچار به مقدار ديگري از آنها صفحاتي را مزين نموده و از نظر خوانندگان محترم مي گذرانيم تا خودشان منصفانه قضاوت نمايند.