باز از استدلالات گلپايگاني استدلال به يك حديث نبوي و دو آيه ي شريفه است. بيان استدلال او را تا حدي به اختصار نقل مي كنيم و البته آنچه از نظر استدلال مهم است تمام ذكر مي شود، مي گويد، سيد عبدالوهاب شعراني كه از ائمه ي علماء اهل سنت و جماعت است در كتاب يواقيت و جواهر مي فرمايد المبحث الخامس و الستون في بيان ان جميع اشراط الساعة حق لابد ان يقع كلها قبل قيام الساعة و ذلك كخروج المهدي ثم الدجال ثم نزول عيسي و خروج الدابة و طلوع الشمس من مغربها و رفع القرآن و فتح سيد يأجوج و مأجوج حتي لو لم يبق من الدنيا الا مقدار يوم واحد لوقع ذلك كله قال الشيخ تقي الدين بن ابي المنصور في عقيدته و كل هذه الآيات تقع في المأة الاخيرة من اليوم الذي وعد به رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم امته بقوله ان صلحت امتي فلها يوم و ان فسدت فلها نصف يوم يعني من ايام الرب المشار اليها بقوله تعالي و ان يوما عند ربك كالف سنة مما تعدون يعني اگر امت من صالح و نيكوكار باشند يك روز را مالك شوند و الا اگر فاسد و بدكار گردند نصف روز را و هر روزي نزد پروردگار هزار سال است از شماره ي شماها و اين حديث ان صلحت امتي فلها يوم را مجلسي عليه الرحمة نيز در مجلد غيبت بحارالانوار روايت فرموده است و اين حديث وقتي وارد شد كه آيه ي مباركه ي لكل امة اجل فاذا جاء اجلهم لا يستأخرون ساعة و لا يستقدمون نازل گشت و چون اين آيه به صراحت دلالت مي نمايد كه براي بقاي هر امتي در عالم اجلي محدود و مدتي معين مقدر است كه ساعتي كم و زياد و مقدم و مؤخر نگردد لهذا از حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم استفسار نمودند كه اجل امت اسلام چيست و بقاي عزت اين دين در عالم تا كي، فرموده ان صلحت امتي فلها يوم و ان فسدت فلها نصف يوم و ان يوما عند ربك كالف سنة مما تعدون. و مصدر و مأخذ اين احاديث كه مبين ميعاد ظهور موعود است دو آيه است در قرآن مجيد (تا اينكه مي گويد):
و بالجمله آيه ي اولي كه مبين ميعاد ظهور است اين آيه ي كريمه است كه در سوره سجده مي فرمايد يدبر الامر من السماء الي الارض ثم يعرج اليه في يوم كان مقداره الف سنة مما تعدون ترجمه ي آيه ي مباركه اين است كه تدبير مي فرمايد خداوند امر را از آسمان به زمين پس عروج خواهد نمود بسوي او در مدت يك روز كه مقدار آن هزار سال است از آنچه شما مي شماريد يعني حق جل جلاله امر مبارك دين مبين را اولا از آسمان به زمين نازل خواهد فرمود و پس از اكمال و نزول، در مدت يك هزار سال انوار ديانت زائل خواهد شد و اندك اندك در مدت مزبوره ثانيا به آسمان صعود خواهد نمود و اين معلوم است كه نزول انوار امر دين از آسمان به زمين معقول و متصور نيست الا به وحيهاي نازله بر حضرت سيد المرسلين صلي الله عليه و آله و سلم و الهامات وارده ي بر ائمه طاهرين و اين انوار در مدت دويست و شصت سال از هجرت خاتم الانبياء تا انقطاع ايام ائمه هدي كاملا از آسمان به زمين نازل گرديد و مائده ي سماويه به نزول قرآن و بيانات ائمه عليهم السلام كه مبين كتاب بودند بر امت اسلاميه تماما مبذول شد و چون در سنه ي دويست و شصت هجريه حضرت حسن بن علي العسكري عليهماالسلام وفات فرمود و ايام غيبت فرارسيد و امر ديانت به آراء علماء و انظار فقهاء منوط و محول گشت اندك اندك اختلاف آراء و تشتت اهواء در اقوال و افعال روساء ملت بيضاء ظاهر شد و يوما فيوما به سبب ظهور ظلمت بدع و اختلافات افق امر الله تاريكتر و مظلمتر گشت تا آنكه از اسلام بجز اسم باقي نماند و عزت و غلبه امم اسلاميه به ذلت و مغلوبيت مبدل شد و پس از انقضاء هزار سال تمام از غيبت در سنه ي (1260) هجريه شمس حق از افق فارس ظاهر گشت و بشارت قرآن و حديث كاملا تحقق پذيرفت.
و ايضا بر وفق آيه ي مذكوره سوره ي حج فرموده است و يستعجلونك بالعذاب و لن يخلف الله وعده و ان يوما عند ربك كالف سنة مما تعدون (و در تفسير آيه مي گويد) يعني خداوند تعالي نزول عذاب را در قيامت وعده فرموه و تا يوم موعود يك يوم رباني كه هزار سال است باقيمانده و وعده ي اعدام اهل طغيان و انقراض ارباب شرك و كفران به ورود آن يوم عظيم مهيب مقدر گشته و اين آيه ي كريمه وقتي نازل شد كه كفار مي گفتند اللهم ان كان هذا هو الحق من عندك فامطر علينا حجارة من السماء او ائتنا بعذاب اليم و لهذا اين آيه ي مباركه در جواب ايشان نازل شد و ميعاد بقاء دين اسلام و ظهور قائم و ورود يوم اله بر اهل فؤاد واضح و معلوم گشت و هم بر وفق آيه ي مباركه در سوره ي سبا مي فرمايد و يقولون متي هذا الوعد ان كنتم صادقين قل لكم ميعاد يوم لا تستأخرون عنه ساعة و لا تستقدمون يعني كفار پيوسته به اهل ايمان ايراد و انتقاد مي نمودند كه اگر راست مي گوئيد معين كنيد كه چه وقت اين همه وعده كه در قرآن وارد شده است ظاهر خواهد شد لهذا در جواب به حضرت خاتم الانبياء صلي الله عليه و آله و سلم امر شد كه بگو براي شما ميعاد يك روز باقيست كه احدي نتواند آن را مقدم دارد و يا به تأخير اندازد و خلاصة القول اين مقدار از آيات و احاديث كه عرض شد كفايت مي نمايد در اثبات اينكه وقت ظهور موعود فرارسيده و وعود الهيه تحقق يافته اگر انسان اهل مكابرت نباشد.
اينجا بيان استدلال گلپايگاني به حديث ان صلحت امتي و آيه ي يدبر الامر و آيه ي و يستعجلونك بالعذاب تمام شد، و ما به هر كدام جداگانه جواب مي دهيم.