موضوع داغ زدن بر پيشاني يا اعضاي بدن بردگان و نوكران را در گذشته هاي دور به خاطر داريد. با اين داغ ها يك علامت پاك نشدني را در بدن آن برده حك مي نمودند كه هم قابل زدودن نباشد و هم موجب شناسائي او در جمع انبوه آدم هاي ديگر گردد. از همين مكانيسم براي مشخص نمودن حيوانات و احشام خود هم بهره مي بردند. اين مكانيسم - يعني داغ زدن - پيشرفته ترين وسيله در اين زمينه محسوب مي گرديد. زيرا علامت گذاشتن با رنگ و امثال آن يا گذاشتن پلاك و گردن بند و دستبند، همگي قابل ازاله بود ولي داغ زدن - يعني علامتي را با فلز داغ بر پوست فرد يا حيوان نهادن - قابل محو يا ازاله نبود.
در كتاب مستطاب اقدس، همين مكانيسم براي مشخص ساختن مجرمي مثل دزد سابقه دار توصيه بلكه واجب شده است. به عبارت اين كتاب توجه فرمائيد:
«قد كتب الله علي السارق النفي و الحبس و في الثالث فاجعلوا في جبينه علامه يعرف بها لئلا تقبله مدن الله و دياره. اياكم ان تاخذكم الرافه في دين الله اعملوا ما امرتم به من لدن مشفق رحيم»!!
يعني خداوند براي سارق ابتدا تبعيد نمودن و سپس در مرحله دوم زندان كردن را مقرر ساخته است و در نوبت سوم اگر دزدي نمود، بايد در پيشاني او علامتي حك نمائيد تا به موجب اين علامت شناخته شود و در شهرهاي مختلف خدا موجب شناسائي او شود تا او را نپذيرند و اخراج نمايند. مبادا شما را انديشه مهرباني نمودن با اين فرد، در سر بيفتد! اين حكمي است كه از سوي مشفق مهربان به آن مامور و موظف شده ايد!!
در بررسي اين حكم و دستور در كتاب مستطاب اقدس، سوالات و مطالب زير براي محققين مطرح مي شود:
1- مجازات دزد در مرحله اول تبعيد است اما در اين حكم مشخص نفرموده اند كه تبعيد سارق به عنوان مجازات از محلي كه سرقت نموده و مردم و ماموران او را شناخته اند به محلي غريبه كه او را نمي شناسند و راحت مي تواند دوباره به كار خود ادامه دهد - و تا مدتي هم احتمالا گير نيفتد - چه عواقب و يا فوايدي در پيشگيري از جرم دارد؟!
2- زندان نمودن دزدي كه براي بار دوم دست به دزدي زده و ملحق نمودن او در زندان به جمع دزدان ديگر دستگير شده - تا هرچيزي را هم كه بلد نيست از ديگر دزدها بياموزد - چه فايده اي در پيشگيري از جرم دارد؟!
3- در اين حكم، فرق ميان دزدان كوچك - كه براي امرار معاش ناگزير به دزدي شده اند - با دزدان حرفه اي و جهاني كه كلان دزد محسوب مي شوند گذاشته نشده است و هر دو به طور يكسان بايد به زندان منتقل شده در كنار هم زيست نمايند مگر اينكه شارع كتاب اقدس دستور به ايجاد زندان هاي متعدد براي انواع دزدان بدهند كه كتاب اقدس در اين زمينه ساكت است.
4- اين دستور نوين براي داغ زدن يا علامت گذاشتن بر پيشاني دزدان - كه در هيچكدام از اديان الهي سابقه نداشته است - به چه وسيله و چه زبان و در چه اندازه و توسط چه كساني و پس از احراز از چه دادگاهي بايد اجرا شود؟!
5- وظيفه شما در هر محلي كه وارد مي شويد و با هر كسي كه برخورد مي نمائيد اين است كه قبل از هر گونه تماس و سلام و عليك ابتدا و در مرحله نخست پيشاني او را كنترل نمائيد كه آيا دزد است يا نيست؟! علامت دارد يا ندارد؟!
6- اصلا دچار جو زدگي نشويد و هوس مهرباني نمودن با اين دزدها را ننمائيد كه در مورد آنها بايد سفت و خشن باشيد كه اين حكم اقدس است و بايد در همه جهان (اروپا و امريكا و استراليا و آفريقا و آسيا) در قرن بيست و يكم و هزاره سوم اجرا شود.
7- كتاب اقدس به اين سوال پاسخ نداده كه آيا اين حكم اصلا در تناقض با آن حكم كه مي گفت گرگان خونخوار را هم مثل آهوان ختن مهرباني كنيد و مشك معطر به مشام رسانيد هست يا نيست؟!