پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیان مدعی هستند که ما از اهل سنت هستیم[1] و در فقه نیز، مبنای نظرات ایشان، بر اساس نظرات احمد بن حنبل است. اما واقع امر چیزی غیر از ادعای پوچ ایشان می‌باشد، و آن این است که ایشان تنها به اسم، خود را اهل سنت و در قالب مذهب حنبلی می‌دانند، در حالی‌که به واقع، چیزی را عمل می‌کنند که معلوم نیست به کدام آیین و مذهب وابسته است، و منشأ آن در کدام کتاب و سنت است.
مراد ما از این کلام این است که وقتی به کلام علمای حنبلی در مسائل اعتقادی و حتی در فروع مراجعه می‌کنیم، رفتار و اعتقاداتی از ایشان می‌بینیم، که هیچ سنخیتی با نظرات وهابیان در آن مسائل ندارد. مثلاً در نظر بگیرید، در مساله‌ی توسل به ارواح طیبه‌ی اولیاء الهی، وهابیت به شدت، منکر این قضیه بوده و کسی‌که این اعمال را انجام دهد، تا متهم کردنشان به شرک و کفر پیش می‌رود.[2]
اما با نگاهی به سیره‌ی علمای اسلام در تمامی مذاهب چهارگانه، خصوصاً در مذهب حنبلی که وهابیت خود را ملتزم به چارچوب‌های ایشان می‌داند، به موارد بسیاری بر می‌خوریم که حاکی از این‌گونه توسلات در رفتار ایشان بوده و حتی توصیه‌هایی از ایشان به این امور دریافت می‌کنیم.
از آن جمله می‌توان به ابوعلی خلال از بزرگان حنابله اشاره کرد، که می‌گوید هیچ مشکلی برای من پیش نیامد، مگر این‌که در آن مشکل، به نزد قبر موسی بن جعفر (علیه السلام) رفتم و به ایشان متوسل شدم، مگر این‌که خدا آن‌چه مورد نظر من بود را، برای من آسان نمود.[3]
در نظر داشته باشید که این امور از علمای حنبلی صادر می‌شود، نه از عوام، که بگوییم ناشی از جهل است، ضمن این‌که ایشان تصریح دارد، که با این توسل، حوائجش برآورده می‌شده، و این کار را مکرراً تکرا می‌کرده است. با این توصیفات، گویی عقایدی که وهابیت به آن معتقد است، تنها توهماتی است که به‌راحتی، توسط علمای حنبلی زیر پا گذاشته می‌شود.

پی‌نوشت:

[1]. آیا وهابیت را می توان شاخه ای از اسلام دانست؟
[2]. آیا توسل به مرده شرک می‌باشد؟
[3]. احمد بن علی بن ثابت معروف به خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج1، ص 442، تحقیق دکتر بشار عواد، دار الغرب الاسلامی، بیروت، بی‌تا.