پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیون بعضی از اقسام تبرک را نامشروع و شرک می‌دانند؛ یکی از ملاک‌های آنان برای مشروعیت تبرک به آثار اشخاص، این است که می‌گویند فردی که به آثار او تبرک می‌شود، باید تابع سنت و به دور از بدعت باشد و بر همین اساس بعضی از صحابه و تابعین را از اولیاء الهی دانسته و داستان‌های بسیاری درباره کرامات آنان نقل می‌کنند.[۱]
بر همین اساس ابن عثیمین نیز می‌نویسد: «راه شناخت برکات باطل از صحیح، ملاحظه حال شخص متبرک است که اگر از اولیاء الهی و تابعان سنت باشد و از بدعت اجتناب کند، خداوند در وجود او برکت قرار می‌دهد، چنان‌که ابن تیمیه را در حیات و مماتش مایه برکت مسلمین قرار داد»! وی سپس تبرک به آثار کسانی‌که مخالف کتاب و سنت باشند را، باطل دانسته و برکت وجود و آثار آنان را تخیلی می‌داند و آنان را متهم به همکاری با شیاطین کرده و گمراه کننده می‌خواند.[۲]
نقد و بررسی
اولا: این مطلب به هیچ وجه ملاک درستی برای شناخت تبرک مشروع و ممنوع نیست؛ زیرا مسلمانان در برداشت از کتاب و سنت با هم اختلاف دارند، و هر فرقه‌ای اعمال خود را منطبق با کتاب و سنت می‌داند.
ثانیا: وهابیون به چه دلیلی تنها برداشت خودشان از کتاب و سنت را حق مطلق، و فهم دیگران را باطل قلمداد می‌کنند!؟ در حالی‌که عقاید آنان از یک‌سو منافی با عمومات قرآن و سنت است، و از سوی دیگر با سیره روشن مسلمین، از صدر اسلام تا به امروز، مخالفت صریح دارد، که در مقالات پیشین، مواردی از آن آمده است.[۳]
ثالثا: بر اساس این ملاک، حتی تبرک به آثار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز نامشروع می‌شود، زیرا ایشان وهابی نبودند! و به عبارت دیگر برداشت وهابیان از دین اسلام را تایید نمی‌کنند، چنان‌چه یوسف صدیق (علیه السلام) نیز که پیراهنش را برای پدرش فرستاد تا به آن تبرک جسته و شفا یابد، تابع سنت مورد تایید وهابیت نبود، پس باید کار او نیز شرک و گمراه کردن باشد! در حالی‌که خداوند آن را در قرآن تایید کرده است.[۴]

پی‌نوشت‌:

[۱]. ر. ک: ابن تیمیه، الفرقان بین اولیاء الرحمن و اولیاء الشیطان، ص ۲۰۲-۲۱۲، ریاض، دار المنهاج، ۱۴۳۱ه.
[۲]. صالح بن عثیمین، مجموع فتاوى ورسائل العثیمین، ج۹، ص۱۸۶، دار الثریا، ۱۴۱۳ ه.
[۳]. تناقض آراء وهابیون با سیره‌ی سلف در موضوع تبرک
انحصار تبرک به پیامبر؛ ادعای بدون دلیل
[۴]. یوسف/ ۹۳-۹۶.