درایقان (ص134س7) می گوید: و حال ملاحظه فرمائید که در جمیع کتاب (قرآن) جز آیات را که حجت قرار فرموده برای معرفت مظاهر جمال خود، دیگر امری ذکر شده تا به آن متمسک شوند و اعتراض نمایند؟ بلکه در همه ی موارد بر منکرین آیات و استهزاء کننده ی آن وعده نار فرموده اند، حال اگر کسی بیاید (منظور سید باب است) به کرورها از آیات و خطب و صحائف و مناجات بی آنکه به تعلیم اخذ نموده باشد، آیا بچه دلیل می توان اعتراض نمود....الخ.
آری دلیل ما همین است که گفته شد: زیرا اگر منظور از آیات تلفیق کلمات و ترکیب جملات به تقلید قرآن باشد (آن هم با هزاران اغلاط لفظی و معنوی و بدون رعایت قواعد ادبی) هر کسی که مختصر اطلاعات علمی داشته باشد بر این امر قادر خواهد بود، بنده خودم صد مقابل بهتر و فصیح تر و صحیح تر از آیات ایشان، می توانم آیه و جمله بنویسم، ولی مانعی که دارم این است که نمی خواهم خود را رسوا کنم، و در مقابل آیات معجز آسای قرآن مجید آبرو و حیثیت خود را ببرم.
جناب میرزا از آیات (و لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یاتوا بمثل هذا القرآن....الخ، قل فأتوا بسورة من مثله...الخ) غفلت نموده، و یا اینکه از روی کم لطفی اسمی از آنها نبرده، و چنان در نظر دیگران مجسم می کند که: قرآن هم مانند کلمات سید باب فقط و فقط دعوی بلا دلیل و لاف خالی است.
و در قرآن مجید برای انبیاء و مظاهر الهی خوارق و دلائل و معجزات زیادی بیان کرده است، و جناب میرزا در اینجا نیز خود را به تجاهل زده و همه ی آنها را نفی می کند.
آیا طوفان نوح و آتش ابراهیم و عصای دست موسی و ناقه صالح از دلائل انبیاء و مظاهر حق محسوب نمی شوند. در کجای قرآن هست که: یکی از انبیای الهی در مقابل قوم خود و در جواب آنان فقط نزول آیات را (آنهم آیات مطلق) دلیل نبوت خود قرار دهد؟ و آیا مردم دانشمند به این حرف نمی خندند؟
گذشته از این ها وجود خود صبح ازل (میرزا یحیی) جواب تکوینی جناب میرزا می باشد، زیرا میرزا یحیی هم آیات زیادی چون آیات میرزا نازل کرده، و هم دعوی مقام ظهور می نمود، و علاوه از این ها مورد عنایت و توجه مخصوص سید هم بوده است، بلکه خود میرزا در حدود ده سال در مقابل او خاضع و خاشع بوده است.
آری میرزا یحیی آیات زیادی نازل کرده و کتاب هایی چون کتاب های میرزا تالیف نموده است، و در مقابل شدائد و سختی ها و سجن و حبس و تبعید وصبر کرده و در امر و دعوی خود استقامت ورزیده است.
پس اگر نزول آیات دلیل است این آیه و اگر صبر و تحمل برهان است این صبر و تحمل و اگر استقامت علامت است این استقامت و از فضائل و خصوصیات زائده ی میرزا یحیی هم صرف نظر می کنیم. (1)

در نتیجه عقل سلیم می گوید پیامبران باید از مردم امت خود سخت کوش تر بوده و بیشتر از دیگران در راه خداوند متعال قدم بردارند.

1- محاکمه و بررسی باب و بهاء صفحه ی 54 تا 56