پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آن‌چه در این نوشته می‌خوانید، مناظره‌ای است بین یک شیعه و یک وهابی درباره فتح خیبر به دست امام علی (علیه السلام)؛ وهابی در این مناظره می‌کوشد که فتح خیبر را به دست امام علی (علیه السلام) انکار کند و شیعه به آن پاسخ می‌دهد.
وهابی: حرف‌های شیعه مخالف با عقل و منطق است.
شیعه: به چه دلیل؟ مثالی بزنید.
وهابی: مثلا می‌گویند که درب خیبر را امام علی (علیه السلام) از جا کند. چه‌طور معقول است، حتی علمای ما می‌گویند، تمام طرق این روایات (قلع در خیبر) واهی و غیر واقعی است و به‌خاطر همین، عده‌ای از علماء منکر شده‌اند.[1]
شیعه: الان من برایت ثابت می‌کنم که کندن درب خیبر حتی طبق نظر ابن تیمیه صحیح می‌باشد.
ابن تيميه نيز در اين‌باره می‌گويد: «آن‌چه نزد اهل علم مشهور است، اين است كه علی (عليه السلام) در خيبر را كند.»[2]
ابن ابی‌شیبه روایتی را از جابر بن عبدالله چنین نقل می‌کند: «لیث گوید بر ابی‌جعفر (علیه السلام) داخل شدم که گناهانش را و آن‌چه را که مایه خوف بود، یاد می‌کرد، گفت سپس گریه کرد و فرمود: جابر بر من حدیث کرد، که على (علیه السلام) در جنگ خیبر، درب قلعه را روى دست بلند کرد، و مسلمانان دسته دسته از روى آن عبور کردند و وارد قلعه شده و آن را فتح کردند و آن در قلعه به این صورت تجربه شده، که چهل نفر، نتوانستند آن را بلند کنند.»[3]
بیهقی نیز این روایت را از دو طریق از جابر بن عبدالله چنین نقل می‌کند: «لیث بن ابى‌سلیم از ابى‌جعفر، محمد بن على (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: جابر بن عبداللَّه برایم حدیث کرد که: على (علیه السلام) در جنگ خیبر درب قلعه را روى دست بلند کرد، و مسلمانان دسته دسته، از روى آن عبور کردند، با این‌که سنگینى آن درب به‌قدرى بود که چهل نفر نتوانستند آن را بلند کنند».[4] این روایت را علمای دیگر اهل سنت امثال بغدادی، ابن عساکر، عسقلانی، سخاوی، سیوطی، ملاعلی قاری، عاصمی ملکی، عجلونی و...... نیز نقل کرده‌اند.[5]
شیعه: بدان‌که حتی علمای زیادی از اهل سنت هم، داستان کندن درب خیبر را در کتاب‌هایشان، بدون ذکر سند ذکر کرده‌اند و این یعنی سندش مشکلی نداشته است، و لازم نبوده سند را بررسی کنند. به‌عنوان نمونه فخر رازی در اين‌باره گويد: «امام علی (علیه السلام) فرمود: به‌خدا قسم، کندن درب خیبر با نیروی جسمانی نبود، بلکه با نیروی الهی بود.»[6]
شیعه: ای وهابی آیا با وجود این احادیث صحیح باز هم انکار می‌کنی؟
وهابی: بر فرض صحت احادیث، درکش برایم سخت است، چگونه ممکن است درب به این بزرگی، توسط یک نفر جا به‌‌جا شود.
شیعه: مگر در قرآن نمی‌خوانیم که: «قالَ الَّذي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتابِ أَنَا آتيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّي.[نمل/40] (امّا) كسى‌كه دانشى از كتاب (آسمانى) داشت گفت: «پيش از آن‌كه چشم بر هم زنى، آن را نزد تو خواهم آورد! و هنگامى‌كه (سليمان) آن (تخت) را نزد خود ثابت و پابرجا ديد گفت: «اين از فضل پروردگار من است، تا مرا آزمايش كند، كه آيا شكر او را به‌جا مى‌‏آورم، يا كفران مى‌‏كنم؟»
طبق این آیه، کسی‌که اهل تقوی و معنویت بود، با استفاده از نيروى معنوى خود تخت ملكه سبا را در يك «چشم به‌هم زدنی» نزد حضرت سلیمان حاضر كرد، پس چه اشکالی دارد، که حضرت علی (علیه السلام) هم با نیروی معنوی خود درب خیبر را جا به‌جا کرده باشد؟
وهابی: باید بروم کار مهمی برایم پیش آمده است.

پی‌نوشت:

[1]. «قلت بل کلها واهیة ولذا أنکره بعض العلماء». السخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الأحادیث المشتهرة على الألسنة، ناشر: دار الکتاب العربی - بیروت، الطبعة: الأولى، 1405 هـ - 1985م، تحقیق: محمد عثمان الخشت، ج1، ص313،
[2]. «ولكن المعروف عند اهل العلم ان عليا قلع باب خيبر». ابن تيميه، كتب ورسائل وفتاوي شيخ الإسلام ابن تيمية، تحقيق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمي النجدي، ناشر: مكتبة ابن تيمية، الطبعة: الثانية، ج18، ص362
[3]. «حَدَّثَنَا مُطَّلِبُ بْنُ زِیَادٍ، عَنْ لَیْثٍ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ، فَذَکَرَ ذُنُوبَهُ وَمَا یَخَافُ، قَالَ: فَبَکَى ثُمَّ قَالَ: حَدَّثَنِی جَابِرٌ، أَنَّ عَلِیًّا حَمَلَ الْبَابَ یَوْمَ خَیْبَرَ حَتَّى صَعِدَ الْمُسْلِمُونَ فَفَتَحُوهَا، وَإِنَّهُ جُرِّبَ فَلَمْ یَحْمِلْهُ إلَّا أَرْبَعُونَ رَجُلًا».إبن أبی شیبة الکوفی، المصنف فی الأحادیث والآثار، تحقیق: کمال یوسف الحوت، ناشر: مکتبة الرشد، الریاض، الطبعة: الأولى، 1409هـ. ج6، ص374
[4]. «وَأَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو عَلِیٍّ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ الْحَافِظُ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْهَیْثَمُ بْنُ خَلَفٍ الدُّورِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ بْنُ مُوسَى السُّدِّیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُطَّلِبُ بْنُ زِیَادٍ، عَنْ لَیْثِ بْنِ أَبِی سُلَیْمٍ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ وَهُوَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَیْهِ، فَقَالَ حَدَّثَنَا جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ: " أَنَّ عَلِیًّا حَمَلَ الْبَابَ یَوْمَ خَیْبَرَ حَتَّى صَعِدَ الْمُسْلِمُونَ عَلَیْهِ، فَافْتَتَحُوهَا، وَأَنَّهُ حَرِبَ بَعْدَ ذَلِکَ فَلَمْ یَحْمِلْهُ أَرْبَعُونَ رَجُلا "، تَابَعَهُ فُضَیْلُ بْنُ عَبْدِ الْوَهَّابِ، عَنِ الْمُطَّلِبِ بْنِ زِیَادٍ». البیهقی، دلائل النبوة، مصدر الكتاب : موقع جامع الحديث، ج4، ص212
[5]. ابن عساکر الدمشقی الشافعی، تاریخ مدینة دمشق وذکر فضلها وتسمیة من حلها من الأماثل، تحقیق: محب الدین أبی سعید عمر بن غرامة العمری، ناشر: دار الفکر، بیروت، 1995، ج42، ص111
العسقلانی الشافعی، لسان المیزان، تحقیق: دائرة المعرف النظامیة، الهند، ناشر: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، الطبعة: الثالثة، 1406هـ، 1986م. ج4، ص196
السخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الأحادیث المشتهرة على الألسنة، تحقیق: محمد عثمان الخشت، ناشر: دار الکتاب العربی - بیروت، الطبعة: الأولى، 1405 هـ - 1985م، ج1، ص478
[6]. «قال علي بن أبي طالب كرم الله وجهه: والله ما قلعت باب خيبر بقوة جسدانية ولكن بقوة ربانية». الرازي الشافعي، التفسير الكبير، ناشر: دار الكتب العلمية، بيروت، الطبعة: الأولي، 1421هـ، 2000م. ج21، ص77