پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چند مدت پیش سجودی که از مجریان شبکه وهابی است، در یکی از سخنانش وجود حضرت علی اصغر (علیه السلام) را منکر شد، و گفت: وجود این طفل دروغی محض است. در پاسخ به این فرد جاهل باید گفت که نه تنها به وجود این طفل در تاریخ معتبر اهل سنت تصریح شده است بلکه حتی تواریخ معتبر اهل سنت نحوه شهادت این طفل را بیان کرده است.
به راستی که اگر یک شخص بدون تعصب تاریخ را مطالعه کند به عمق جنایت و پستی یزیدیان پی می‌برد. چقدر انسان باید پست باشد که جنایات یزیدیان را مخفی کند. وهابیون پیروان همین حرمله ملعون می‌باشند، همان حرمله‌ای که با آن قساوت تمام تیر به گلوی طفل شیرخوار زد.
روایتی از یعقوبی نقل شده است که حسین (علیه السلام) بالای اسبش قرار داشت که فرزندش را که در همان ساعت به دنیا آمده بود نزد حضرت آوردند، در گوش‌هایش اذان گفت و کامش را برداشت. در همان وقت تیری آمد به گلوی این کودک نشست و حلقش را درید. امام حسین (علیه السلام) تیر را از گلویش بیرون آورد در حالی که او به خون خود آغشته شده بود، آن حضرت می‌فرمود: به خدا سوگند تو در نزد خداوند گرام‌تر از ناقه صالح و پیامبر نزد خدا گرامی‌تر از صالح پیامبر است. پس از آن او را آورد در کنار بدن‌های فرزندانش و فرزندان برادرش نهاد.» [1]
 ابوالفرج اصفهانی که از علمای بزرگ و جزء مورخین اهل سنت است در کتاب خود جریان پاشیدن خون علی اصغر را این گونه نقل می‌کند: «مورع بن سويد از شاهدان قضیه نقل کرده است: همراه حسین (علیه السلام) فرزندش کوچکش بود، تیری آمد به گلویش نشست. حسین (علیه السلام) خون را از گلو و پشت گردنش می‌گرفت و آن را به سوی آسمان پرتاپ می‌کرد و چیزی از آن خون برنمی‌گشت در آن حال می‌فرمود: خدایا مقام فرزندم در نزد تو کم‌تر از ناقه صالح نیست.» [2]
ابن کثیر چنین نقل می‌کند: «برای امام حسین (علیه السلام) کودکی خردسالی از فرزندانش آورده شد که نامش عبدالله بود. حضرت او را گرفت و بوسید، در این هنگام حرمله، مردی از قبیله بنی اسد او را با تیر زد و این طفل ذبح گردید. حسین (علیه السلام) خونش را با دستش را گرفت و به سوی آسمان پاشید و فرمود: خدایا اگر یاری [ظاهری] را از جانب آسمان از ما گرفتی، پس در عوض، بهتر از آن را برای ما قرار بده و انتقام ما از ستمگران بگیر.» [3] خوارزمی یکی دیگر از علمای اهل سنت جریان پاشیدن خون به آسمان را نقل می‌کند و تصریح می‌کند که نام این کودک علی بوده است. [4]
سید بن طاووس که از علمای بزرگ شیعه است این داستان را نقل می‌کند و پس از آن، تصریح می‌کند که امام باقر (علیه السلام) فرمود: «امام حسین (علیه السلام) خون آن طفل را به هوا پرتاب کرد ولی، یک قطره از آن خون بر زمین نیفتاد.» [5]
پس باید به سجودی گفت آیا این تواریخ معتبر را ندیده است یا خود را به کج فهی زده است؟ واضح است که تعصب جاهلانه وهابیت اجازه نمی‌دهد که حقیقت را قبول کنند.

پی‌نوشت:
[1]. الیعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج 2 ص 245، ناشر: دار صادر – بیروت.
[2]. ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین ج 1 ص 24، مصدر الکتاب: موقع الوراق
[3]. ابن کثیر الدمشقی، البدایة والنهایة، ج 8، ص 186، ناشر: مکتبة المعارف – بیروت.
[4]. الخوارزمی، مقتل الحسین علیه السلام، ج 2، ص 37، تحقیق: الشیخ محمد السماوی، انوار الهدی،
[5]. سید بن طاووس، لهوف ص 69، ناشر: انوار الهدی، چاپخانه: مهر