پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یک وهابی مغرض ضمن اشاره به دعای عهد، مدعی شده؛ شیعه جز به بیعت شرعی با امام مهدی(علیه السلام) اعتقاد ندارد و بیعت با غیر او را جایز نمی‌داند. به همین دلیل هر روز با او بیعت می‌کند.[1]
ولی این نویسنده گویا این اصل بدیهی را فراموش کرده‌است که اثبات چیزی نفی غیر آن را نمی‌کند به این معنی که بیعت شیعیان با امام عصر(علیه السلام) دلالتی بر نفی بیعت برای غیر ایشان ندارد و از این‌که در دعای عهد شیعه با امام مهدی (علیه السلام) بیعت می‌کند نمی‌توان نفی سایر بیعت‌ها را برای شیعه نتیجه گرفت. برای شیعه همین افتخار بس که هر فاسق و فاجری را به عنوان امام مسلمین نمی‌پذیرد و جز با امام معصوم و نایب معصوم بیعت نمی‌کنند و نمی‌دانیم امثال القفاری که بیعت با حاکم مسلمین را ولو فاسق و شراب‌خوار باشند و با زور به قدرت رسیده باشد را واجب می‌دانند و او را امیرالمومنین یا امام مسلمین می‌خوانند، باید شرمگین باشند، یا شیعیانی که جز با معصوم و نایب او(که شبیه‌ترین افراد به معصوم است) بیعت نمی‌کنند؟! البته بیعت هر روز شیعیان با امام غایب هم از زیباترین و گویاترین مظاهر پیوند عمیق شیعیان با امام خویش است و بهترین دلیل بر حضور روحانی و معنوی امام در زندگی فردی و جمعی ایشان می‌باشد. بیعت هر روزه شیعه با امامی که به اعتقاد او مظهر همه خوبی‌ها و فضایل اخلاقی است، معنایی جز این ندارد که او با امام خود عهد می‌بندد که به او تأسی کند و تا حد ممکن در کسب فضایل اخلاقی بکوشد. اگر چنین عهد و پیمانی جرم است، شیعه به جرم خود افتخار می‌کند.[2]

پی‌نوشت‌ها:
[1]. اصول مذهب شیعه، القفاری، انتشارات آینده روشن، ص1078
[2]. دلیل روشن، دکتر نصرالله آیتی، انتشارات آینده روشن، ص329،330