سرانِ وهّابیت، بر خلاف مسیر وحدت

  • 1396/09/14 - 09:26
با نظر به آیات و روایاتی که از منابع شیعه و سنّی و همچنین موضع‌گیری‌های علمای شیعه، برای نیل به این هدف مطرح گردید، اما می‌بینیم در مقابل و از سوی بخشی از علمای جامعه اسلامی به نام سلفیّون و یا وهابیون چگونه برخوردهایی را شاهد بوده‌ایم. اینان، در برخورد افراطی و تعصّب‌آمیز خود هر که را سدّ راه ببینند حتّی اگر از مذاهب اهل‌سنت باشند بدعت‌گذار، کافر و مرتد نامیده و در صدد حذف او بر‌می‌آیند...

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با نظر به آیات و روایاتی که از منابع شیعه و سنّی و همچنین موضع‌گیری‌های علمای شیعه، برای نیل به این هدف مطرح گردید، اما می‌بینیم در مقابل و از سوی بخشی از علمای جامعه اسلامی به نام سلفیّون و یا وهابیون چگونه برخوردهایی را شاهد بوده‌ایم. اینان، در برخورد افراطی و تعصّب‌آمیز خود هر که را سدّ راه ببینند حتّی اگر از مذاهب اهل‌سنت باشند بدعت‌گذار، کافر و مرتد نامیده و در صدد حذف او بر‌می‌آیند، البته در این فرایند، شیعیان را که پیروان مکتب اهل‌بیت (علیهم السّلام) هستند اولین هدف خصومت و دشمنی خود می‌دانند. اکنون با مروری گذرا به گفته‌ها و سخنان برخی مفتیان و علمای این گروه، عمق فاجعه بیشتر روشن می‌گردد.
- فتوای بن باز وهابی در عدم امکان وحدت شیعه و سنّی؛ از مفتی اعظم عربستان، «شیخ عبد العزیز بن باز» استفتا شده: با توجه به شناختی که نسبت به تاریخ رافضه (شیعه) دارید، نظرتان درباره موضوع تقریب میان اهل‌سنت و شیعیان چیست؟ وی در پاسخ، چنین گفته است: «تقریب میان شیعه و اهل‌سنت امکان پذیر نیست، زیرا عقاید این دو مذهب با یکدیگر مختلف است... جمع میان این دو گروه ممکن نیست همان‌گونه که وحدت اهل‌سنت با یهود، نصاری و بت‌پرستان امکان پذیر نیست، وحدت میان شیعه و سنّی هم امکان‌پذیر نمی‌باشد؛ چرا که میان این دو گروه اختلاف اعتقادی وجود دارد.»[1] همچنین وی در جای دیگر می‌گوید: «شیعیان که همان رافضه باشند و امروز به امامیه، جعفریه و طرفداران خمینی مشهورند کافر و از امّت اسلام خارجند.»
- فتوای «بن جبرین» بر کفر شیعه؛ از «بن جبرین» که از مفتیان بزرگ سعودی است، پرسیدند: حکم پرداخت زکات اموال اهل‌سنت به فقرای شیعه چیست و در صورت پرداخت آیا عهده چنین کسی از پرداخت زکات پاک می‌گردد؟ وی در پاسخ گفته است: «طبق نظر علمای اسلام، کفّار مشمول پرداخت زکات نیستند و در این که شیعیان نیز از کفّار به شمار می‌روند هیچ جای شک و تردید نیست...» تا آن‌جا که می‌گوید: «اگر کسی زکات مال خود را به فقرای شیعه پرداخت کند لازم است تا بار دیگر معادل همان را از مال خود خارج کرده و بپردازد چون او با پرداخت مال خود به فقرای شیعه به کفر و دشمنان اهل‌سنت کمک کرده است.»[2]
- اعلام رسمی جهاد علیه شیعه؛ از شیخ عبدالرحمان برّاک از مفتیان سعودی استفتا شده: آیا امکان جهاد میان اهل‌سنت و شیعه وجود دارد؟ وی پاسخ داده است: «... اگر اهل‌سنت دارای دولت مقتدری باشند و شیعه بدعت‌ها و برنامه‌های شرک‌آمیز و عقاید خود را اظهار نماید در این صورت بر اهل‌سنت واجب است که علیه شیعه اعلام جهاد نموده و با آنان به نبرد بپردازند.»[3] همچنین در فتوایی دیگر با موضوع تکفیر شیعیان از وی این چنین سؤال شده است: «حضرت شیخ عبد الرحمن بن البّراک، سلام علیکم! یکی از برادران، تکفیر رافضی‌هایی را که به اعمال شرک آمیز چون استعانت و استغاثه از حسین و زیارت و حج ضریح‌ها می‌پردازند، صحیح ندانسته است. این برادر (با این که در تحصیل علم از من، پیش‌قدم بوده) گفته تکفیر عقیده شیعیان به معنی تکفیر عامّه جاهلانشان که به سبب امامانشان گمراه شده‌اند، نیست؛ بلکه اگر نصیحت شوند و برایشان حجّت آورده شود و باز از عقیده فاسدشان برنگردند، آن‌گاه تکفیر آنان واجب است نظر حضرت شیخ چیست؟ آیا افراد جاهل آنان معذور از شرک می‌باشند؟ جواب: رافضیان، خود را شیعه می‌نامند و ادّعای دوستی آل‌بیت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را دارند، آنها بدترین طوایف امّت اسلامی هستند. مؤسس این مذهب نامش عبدالله بن سبأ است که اصحاب سبائیه یاران افراطی او بودند که ادّعای خدایی علی را کردند و اکنون می‌بینید که به امامانشان از ذریه علی مقام خدایی می‌دهند، «اینان به اجماع تمام مسلمانان، کافر می‌باشند» و اگر اسلام را ظاهر و عقیده‌شان را کتمان کنند، منافق محسوب می‌شوند. اینان از طوایف افراطی رافضه‌اند که عدّه‌ای از علما در موردشان گفته‌اند: آنها رافضی بودن خود را آشکار و کفر محض‌شان را پنهان می‌دارند... غرض اصلی سخن ما این است که همه رافضیان بدترین امّتند، چرا که در آنها تمامی موجبات کفر از جمله تکفیر صحابه، تعطیل صفات، شرک در عبادت با دعا در مورد اموات و استغاثه در آنان جمع شده است. این واقعیت حال رافضه امامیه است که مشهورترین‌شان شیعیان دوازده امامی هستند. آنان در حقیقت، کافر و مشرک‌اند ولی آن را کتمان می‌کنند، اگر در بین مسلمانان باشند در جهت کتمان عقیده باطل‌شان و سازش با مخالفان تقیه می‌کنند، آنان کودکانشان را بر اساس بغض نسبت به صحابه خصوصا ابوبکر و عمر و علوّ در مورد اهل‌بیت خصوصا علی و فاطمه و فرزندانشان تربیت می‌کنند و اینها نشان می‌دهد که آنها کافر و مشرک و منافق‌اند! این حکم برای تمام طایفه آنان است. اما بزرگانشان همان‌طور که اهل ‌علم بیان داشته‌اند، حکم بر افراد معین، متوقف بر چند شرط و نبودن مانع است، بر این اساس آنان همانند منافقان، اسلام را ظاهر می‌کنند. باید از آنان بر حذر بود و نباید فریب سخنان آنان را خورد... لذا «خطر شیعیان برای مسلمانان به خاطر خفای امرشان، بزرگ‌تر از خطر یهود و نصاراست» و به این سبب بسیاری از جاهلان اهل‌سنت، تقریب بین سنی و شیعه را باور کرده‌اند... در حالی که آن دعوت باطلی است. مذهب اهل‌سنت و مذهب شیعه دو ضدّی است که با هم جمع نمی‌شوند و نزدیک ساختن این‌دو، جز با دست کشیدن از اصول مذهب سنت یا بخشی از آن یا سکوت در مورد بطلان رافضه ممکن نیست و این مطلب (سکوت کردن در مورد بطلان عقیده رافضیان) به کلّی از صراط مستقیم، منحرف است. والله أعلم.»
حال جای این سؤال باقی است که آیا این‌گونه سخنان، فتاوا و رفتارهای خلاف عقل، شرع و انسانیت، در خدمت مصالح چه کسانی است؟ آیا از این‌گونه نظریه‌های برگرفته از جهل و نادانی، کسانی جز آمریکا، اسرائیل و دیگر دشمنان قسم خورده اسلام که همواره سعی در ایجاد تفرقه و آشوب در میان صفوف به هم پیوسته مسلمانان بالاخص شیعه داشته‌اند، بهره می‌برند؟

پی‌نوشت:
[1]. مجموع فتاوا و مقالات بن‌باز، دار القاسم للنشر، ریاض، ج 5، ص 157.
[2]. اللؤلؤ المکین من فتاوی فضیلة الشیخ ابن جبرین، ریاض، عربستان، ص 39.
[3]. سایت المنجد، سؤال شماره 10272.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.