ابن عبدالوهاب ادامه دهندة افكار ابن تيميه بوده ولي در اين ميان ابن تيميه موفقيتي‏ كسب نكرد و نتوانست با افكار خود در بين مسلمانان جا باز كند ، اما محمدبن عبدالوهاب توانست به موفقيّت دست يابد

 دليلش آن بود كه ابن تيميّه افكار خود را در زماني‏ عرضه کرد كه در ميان مردم انبوهي‏ از علماي اسلام مي‏زيستند و مردم از نظر فكري‏ درجايگاه مناسبي‏ قرار داشتند ، از اين رو ، تضاد ميان افكار علما و نظريات ابن تيميه باعث شد كه علما با براهين قاطع و مستدل ، افكارش را به بوتة نقد كشانند و بطلان نظرياتش را آشكار سازند ؛

اما پسر عبدالوهّاب زماني‏ افكار و نظرياتش را عرضه کردكه آن منطقه مملوّ از افراد‏ بي‏سواد و جاهل بودكه حتي‏ مبادي‏ اوليّة اسلام را نمي‏دانستند و از سويي‏ ابن عبدالوهاب به وسيلة‏ خاندان سعودي‏ حمايت و ياري‏ مي‏شد .

الرهاوي‏ مينويسد :

"وقتي‏ ابن عبدالوهاب متوجه شد كه عموم بلاد نجد ، از دنياي‏ تمدن و پيشرفت به دور هستند و همچنان از نظر مادي‏ ساده زيست و از نظر فكري‏ مستضعفاند و در همان سادگي‏ فطري به سر مي‏برند و جهالت بر آنان غلبه يافته و هيچ‌گونه اطلاعي‏ از علوم عقليّه ندارند ، تمام تلاش خود را صرف كرد تا به طريقي‏ در دلهاي‏ اين مردم ساده ، نفوذ كند و بذرهاي‏ نفاق و فساد را در دل آنها بکارد و اين آرزويي‏ بود كه از گذشته‌هاي دور در دل داشت .

او توانست از جهل و بي‏سوادي‏ مردم استفاده كند و به برتري‏ برسد و از سادگي‏ مردم سوء استفاده كرده ، خود را مجدّد دين ، مجتهد در احكام دين ، معرفي‏ نمود و با اين حربه به تكفير تمام طوايف مسلمين پرداخت و همه را مشرك و حتي‏ كفرشان را بدتر و شديدتر از كفر و شرك مشركانصدر اسلام دانست .

 او آياتي از قرآن‏ را كه دربارة مشركان نازل شده بود ، حمل بر مسلميني كرد كه به زيارت قبر پيامبرشان مي‏رفتند و آن حضرت را نزد خداوند شفيع خود قرار مي‏دادند . " (1)

روشن است که وظیفه علمای حاضر از شیعه و سنی میباشد که در مقابل این تحریف بزرگ سیاسی مذهبی ساکت نباشند و با قلم و زبان  خود سعی در روشنگری چهره شنیع  این فرقه سیاه(وهابیت) بین جامعه و مردم بنمایند.

................................................................................................................

1- الفجر الصادق ، ص14