پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عقیل هاشمی یکی از مجریان شبکه وهابی، در ادعای جدید خود چنین گفت که: «وهابیت قائل به قتل شیعه نیست و کسانی‌که می‌گویند، وهابی‌ها قائل به وجوب قتل شیعه هستند، دروغ‌گو می‌باشند و هیچ دلیلی بر این گفتار در کتب وهابیون موجود نیست.» این شخص ادامه داد، که شیعه اهل خون‌ریزی و قتل می‌باشد و به روایتی برای اثبات ادعای خود، استناد کرد که، «ابن فرقد گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم، درباره کشتن ناصبی (کسی‌که دشمن اهل بیت است و به ایشان ناسزا می‌گوید) چه می‌فرمائید؟ حضرت فرمودند: خونش حلال است».[1] هاشمی با استناد به این روایت، گفت که شیعه اهل خشونت است.
اما در پاسخ به این شخص بی‌اطلاع باید گفت که ابن تيميه در کتاب خود، چنین فتوا می‌دهد: «شیعیان بیشتر از خوارج، به کشته شدن سزاوار هستند.»[2] آیا این فتوا صریح در قتل شیعه نیست؟ آیا هاشمی جاهل، این گفتار ابن تيميه را ندیده است؟
در پاسخ به استدلالی که هاشمی به حدیث مذکور (برای خشن معرفی کردن شیعه) کرد، بیان یک مقدمه لازم است. گذشته‌ از دلایلی‌ که‌ شیعه در مکتب‌ خود دارد،‌ دلیلی‌ را برای کشتن ناصبی، عنوان‌ می‌کنیم‌، که اگر یک وهابی بدون تعصب، دلیل را مطالعه کند، قبول می‌کند. در سوره‌ی نور می‌خوانیم که: «إِنَّ الَّذِينَ جَاءُو بِالْافْكِ عُصْبَةٌ مِّنكمُ‏ ‏.... يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ.[نور/11-17] مسلّماً كسانى‌كه آن تهمت عظيم را عنوان كردند، گروهى (متشكّل و توطئه‌‏گر) از شما بودند، ... خداوند شما را اندرز مى‌‏دهد، كه هرگز چنين كارى را تكرار نكنيد، اگر ايمان داريد!» همان‌طور که در شان نزول آیه آمده است، این آیه مربوط است، به کسانی‌که به عايشه، تهمت ناروا زدند. و خداوند در این آیه افرادی را که تهمت زشت به عایشه زده بودند، سخت سرزنش می‌کند. در قسمتی از آیه، در ادامه همین ماجرا، قرآن می‌فرماید: «خداوند شما را اندرز مى‌‏دهد، كه هرگز چنين كارى (تهمت زشت) را تكرار نكنيد، اگر ايمان داريد!»
با توجه به این آیه، تمام‌ فقهای‌ اهل‌ سنت‌ فتوی‌ می‌دهند که‌: کسی‌‌که‌ عایشه‌ یا هر یک‌ از زنان‌ رسول‌ خدا (صلی الله علیه و آله) را قذف‌ کند، کافر است‌. کیفیت‌ استدلال ‌ایشان‌، بدین‌‌گونه‌ است‌ که‌ می‌گویند: هر کس‌ یکی‌ از همسران‌ رسول‌ خدا (صلی الله علیه و آله‌)، به‌‌ویژه‌ عایشه‌ را قذف‌ کند، در واقع‌ مخالفت با آیات قرآن کرده است و اگر کسی‌ چنین‌ کرد، قرآن‌ را تکذیب‌ کرده‌ است‌ و کسی‌‌که‌ قرآن‌ را تکذیب‌ کند و با آن‌ مخالفت‌ کند، مسلمان‌ نیست‌. ابن‌ حزم‌ یکی از عالمان سنی، در کتاب خود می‌نویسد: «هر کس یکی‌ از زنان‌ آن‌ حضرت‌ را قذف‌ کند، چون‌ مخالفت‌ قرآن‌ نموده‌، باید کشته‌ شود.»[3]
با توجه‌ به‌ مقدمه‌ای‌ که‌ اشاره‌ شد، چنین‌ می‌توان‌ استدلال‌ کرد که‌: در سوره‌ شوری‌، قرآن دستور به محبت اهل بیت (علیهم السلام) می‌دهد.[4] مفسرین‌ شیعه‌ و سنی‌ اتفاِق نظر دارند، که‌ آیه‌ شریفه‌ دلالت‌ بر این‌ نکته‌ دارد، که‌ مودت‌ و محبت‌ با اهل‌ بیت‌ پیامبر (صلی الله علیه و آله) اجر رسالتی‌ است‌، که‌ خدای‌ متعال‌ آن‌ را لازم‌ دانسته‌ است‌. شبیه‌ همان‌ استدلال‌ بالا را هم‌، در این‌جا می‌توانیم‌ ذکر کنیم‌ که‌: هر کس‌ دشمنی‌ و عداوت‌، با اهل‌ البیت‌ (علیهم السلام) داشته باشد، مخالفت‌ با قرآن‌ کرده‌ است‌ و هر مسلمانی‌ که‌ مخالفت‌ با قرآن‌ کند، کافر است‌ و باید کشته‌ شود.
همان‌‌گونه‌ که‌ مشاهده‌ می‌شود، برای‌ اثبات‌ کفر و جواز قتل‌ ناصبی‌، آیه‌ قرآن‌ به‌ همراه‌ استدلالی‌ شبیه‌ به‌ آن‌چه‌ راجع‌ به‌ عایشه‌ نقل‌ کرده‌اند، می‌تواند کافی‌ باشد و در مناظره‌ها بسیار دیده‌ می‌شود که‌ از این‌ روش‌، وقتی‌ وارد می‌شویم‌، مورد قبول‌ و تصدیق‌ اهل‌ سنت‌ هم‌، واقع می‌شود.

پی‌نوشت:

[1]. مجلسی، ترجمه بحارالانوار، ناشر: اسلاميه، مكان چاپ: تهران‏، سال چاپ: 1363 ش‏، نوبت چاپ: دوم‏، ج 5 ص 190
[2]. «و الروافض أحق بالقتال من الخوارج» ابن تیمیه، كتب ورسائل وفتاوى شيخ الإسلام ابن تيمية، دارالنشر: مكتبة ابن تيمية، الطبعة: الثانية، تحقيق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمي النجدي؛ ج28، ص 482
[3]. ابن حزم، المحلى بالآثار شرح المجلى بالإختصار، مصدر الكتاب : موقع يعسوب، جزء 11 ص 415
[4]. آیه مودت در شأن چه کسانی است؟