پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کمتر کسی در این مساله تردید دارد که افکار وهابیت و موسسان این فرقه‌‎ی منحرف تا حد زیادی متاثر از افکار ابن تیمیه است.[1] کسی‌که برای اولین بار، انواع توسل و طلب شفاعت و... را به عنوان بدعت‌هایی در اسلام معرفی نمود و مساله‌ای که قرن‌ها در میان مسلمانان پیش از او، به عنوان یک سنت، مطرح بود، به‌ناگاه از طرف ایشان رنگ و بوی بدعت به‌خود گرفت.[2]
بطلان این نظرات در مقالات دیگر به اثبات رسیده است.[3] اما آن‌چه که اکنون به‌دنبال آن هستیم، این مطلب است که وهابیان حتی به‌افکار ابن تیمیه نیز ملتزم نبوده و با وجود این‌که کتب ایشان را بارها تجدید چاپ کرده و در سراسر جهان اسلام منتشر نموده‌اند، و دائماً با نسبت‌دادن القابی، چون شیخ الاسلام که به‌هیچ وجه، زیبنده‌‎ی ابن تیمیه نیست،[4] قصد دارند او را بزرگ جلوه دهند، اما بعضاً مطالبی در کتب ابن تیمیه یافت می‌شود، که کاملاً بر خلاف مدعای وهابیان است.
از جمله‌ی این موارد حکایتی است که ابن تیمیه نقل می‌کند به این مضمون که شخصی نزد عبدالملک بن سعید (که شغل او طبابت بود) آمد تا شکمش را درمان کند. طبیب به او گفت بیماری تو قابل درمان نیست، در همین لحظه شخص شروع به دعا کرد و در ضمن دعای خود دست به دامان پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) شد و گفت: «ای محمد! من به‌وسیله‌ی تو، به خدای تو و خدای خود رو می‌‌اندازم، تا به من رحم کند.» پس از این دعاء، طبیب مجدداً او را معاینه کرد و اثری از بیماری در او نیافت.[5]
نکته‌ی قابل توجه این است که ابن تیمیه پس از این حکایت می‌گوید: این دعاء و امثال آن، همان نحوه دعاء کردن است که سلف نیز به همان صورت دعاء می‌کرده‌اند.[6] در حالی‌که وهابیت می‌گویند: این نوع توسل جستن مصداق شرک است.[7]
حال آیا باید ادعای ابن تیمیه را در این مساله قبول کنیم که نظریه‌پرداز شماره‌ی یک وهابیت محسوب می‌شود، یا ادعای وهابیت را که دقیقاً بر خلاف نظر ابن تیمیه است.

پی‌نوشت:

[1]. موسس وهابیت( ابن تیمیه) از دیدگاه برخی از علماء اهل سنت.
[2]. نظریه ی ابن تیمیه.
[3]. انتقاد بزرگان اهل سنّت از ابن تيميّه.
[4]. ابن تیمیه شیخ الاسلام وهابیت.
[5]. ابن تيميه، احمد بن عبد الحليم، مجموع الفتاوى، تحقيق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم، ج1، ص 264، مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف، مدينة نبوية، 1416ق.
[6]. همان.
[7]. نقد افکار وهابیت در حوزه توسل.