پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیان پیروان محمد بن عبدالوهاب بن سلیمان نجدی (1115– 1206 هجری) هستند و او پیرو مکتب ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم جوزی بود که عقاید جدیدی را در جزیرة العرب بنیاد نهاد. نام این فرقه ضاله از نام پدر او عبدالوهاب گرفته شده است.[1]
ریشه ی فکری وهابیت، آرا و افکار  ابن تیمیّه است که در سال 698 هـ ق، در منطقه شام آغاز به تبلیغ و ترویج آن نمود، و با مخالفت صریح دانشمندان بزرگ اهل سنّت و شیعه روبرو شد.
با مرگ ابن تیمیّه در سال 728 در زندان قلعه دمشق، افکار وى نیز به فراموشى سپرده شد. پس از گذشت حدود چهار صد سال، محمّد بن عبد الوهّاب در سرزمین نجد با هماهنگى محمّد بن سعود حاکم «دِرعیّة»، در سال 1157 افکار ابن تیمیّه را مجددا زنده و به ترویج آن پرداخت؛ آنان با نبردهاى خونین، بر سواحل خلیج فارس و تمامى منطقه حجاز سلطه یافتند.[2]
وهابیت فرقه‌ای از فرق ضاله است که در عربستان و برخی از کشورها نظیر پاکستان و هند طرفدارانی دارد. محمد جواد مغنیه در کتاب «هذه هی الوهابیة» با استناد به کتب محمد بن عبدالوهاب و آثار دیگر وهابیان می‌نویسد: به نظر وهابی‌ها هیچ انسانی نه موحد است و نه مسلمان مگر این که امور معینی را ترک نماید.[3] درحالی که، همه ی مسلمانان معتقدند که هر کس شهادتین را بر زبان جاری کند مسلمان است و خون و مالش محفوظ است، اما وهابی‌ها می گویند: قول بدون عمل ارزش و اعتباری ندارد، بنابراین هر کس شهادتین را بخواند، ولی از مردگان استعانت بخواهد چنین کسی کافر و مشرک خواهد بود و خون و مال او حلال است. عقايد وهابیت اکنون در عربستان سعودی مذهب رسمی است و فتاوای علمای آن فرقه ضالة از طرف دولت اجرا می شود. آنان در فروع مذهب، تابع احمد حنبل هستند.[4] همچنین آن‌ها همه مسلمانان را كافر می‌دانند و این عقیده برگرفته شده از عقاید محمد بن عبدالوهاب می باشد همانطور که سليمان بن عبد الوهاب برادر محمد بن عبد الوهاب می گوید: برادرم همه مسلمانان را كافر می‌داند![5]

پی‌نوشت:
[1]. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، ص 457 – 461، نشر استان قدس رضوي سال 1372
[2]. نک: وهابیت از منظر عقل و شرع، دکتر سید محمد حسینی قزوینی ،ناشر :مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولى عصر(عج)
[3]. همان
[4]. همان
[5]. الصواعق الإلهيّة في الردّ علي الوهابيّة، ص 124،الناشر: دار ذو الفقار بيروت لبنان،الطبعة: الاولى، 1998