فرقه‌ی بهائیت که از ابتدای پیدایش، متکی به حمایت ابرقدرت‌ها بوده است؛ در مقابل سازمان ملل که وابستگی آن به پول و ابرقدرت‌ها برای همگان آشکار شده نیز، موضع حمایت‌طلبی گرفته و ماهیت آن را مطابق با تعالیم و پیش‌بینی‌های فرقه‌ی خود می‌داند. در مقابل سازمان ملل حمایت‌های بی‌دریغ خود را از فرقه‌ی بهائی، برای مقابله با نظام اسلامی ایران انجام می‌دهد.

دولت استعماری فرانسه، برای حفظ مستعمراتش در تونس و الجزایر، از سران فرقه‌ی بهائی درخواست اعزام مبلّغ به آن‌جا را می‌کند. راز درخواست اعزام مبلّغ بهائی به کشورهای اشغال شده، مقابله با نهضت‌های مردمی استکبارستیز می‌باشد که فرقه‌ی بهائیت با تعالیمی نظیر منع از جهاد و دخالت در سیاست، به تحقق این هدف کمک می‌کند.

یکی از تعالیم فرقه‌ی بهائیت که به وسیله آن سعی دارند فرقه‌ی خود را مدرن جلوه دهند، لزوم تطابق دین با علم و عقل است. این در حالیست که بعلاوه‌ی اعتراف جناب عبدالبهاء به گرفتن این اصل از اسلام؛ در کلام رهبرانشان، بسیار تناقض در رابطه‌ی میان دین با علم و عقل یافت می‌شود و روشن می‌شود که این تعلیم را به رهبر بهائیان، چسبانده‌اند.

از مسائلی که فرقه‌ی بهائیت در تبلیغات خود بسیار ار آن دم می‌زند، پلمپ شدن محل کسب برخی از ایشان، به دلیل تعطیلی در ایام مقدسشان است. در تحلیل می‌گوییم: تعطیلی که از طرف رهبران بهائی وضع شده، حکمی ناعاقلانه و به ضرر بهائیان و غیربهائیان است؛ بعلاوه بهائیان بنابر دستور رهبرشان حق اعتراض و مخالفت با حکومت را ندارند.

یکی از تعلیم فرقه‌ی بهائیت که بوسیله‌ی آن خود را از سایر ادیان برتر می‌دانند، تطابق میان علم و دین است. اما چند اشکال به این ادعا وارد است از جمله اینکه نظرات علمی، پیوسته در حال تحول‌اند و آیا اگر دانشمندان نظریه‌ی علمی خود را رد کنند، دین هم باید باطل شود! بعلاوه در اسلام بر هماهنگی دین و عقل، بسیار تأکید شده است.

از سری احکام مورد نظر بهائیت، جواز گوش دادن به غناء است. غنا از جمله گناهانى است که خداوند، وعده‌ی آتش به مرتكب آن داده و نزد او کاری ناپسند می‌باشد؛ چرا که غناء انسان را از یاد خدا و فضائل اخلاقی دور می‌کند و به سمت بی‌بند و باری و گناه سوق می‌دهد. بنابراین صدور این حکم از مدعی پیغمبری، جای تعجب دارد.