تشکیلات بهائیت مدعی است مصادره زمین‌های اعضای بهائیت در برخی مناطق کشور بخاطر چشم‌داشت ستاد اجرایی فرمان حضرت امام به این زمینها و با انگیزه عقیدتی صورت گرفته است. این درحالی است که چرایی بازپس‌گیری زمین‌ها از متصرفان بهائی نشان می‌دهد جمهوری اسلامی در احیای حقوق مردم، با هیچ کس تعارف ندارد و اسیر بازی رسانه‌ای تشکیلات بهائیت نخواهد شد.

نقش بهائیت در اشغال فلسطین، به پیش از تشکیل اسرائیل و همکاری رهبران این فرقه با انگلیسی‌ها و صهیونیست‌ها باز می‌گردد. زمین‌هایی که امروزه به عنوان باغ‌ها و اماکن مقدس بهائی در اسرائیل شناخته می‌شوند، حاصل همان خوش‌خدمتی است که اسرائیل با زور از مسلمان‌ها و حتی فرزندان بهاء گرفت و تقدیم تشکیلات بهائیت کرد.

«جاوید رحمان» گزارشگر ویژه و سابق سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، پیش از ترک مسئولیت خود و تعویض با «مای ساتو» ژاپنی، گزارشی ضدایرانی را با ادعای «نسل‎‌کشی» منافقین و بهائیان منتشر کرد. این گزارش که با اتهامات غلط به جمهوری اسلامی همراه بود را می‌توان آموزش خط سِیر فعالیت‌های ضدایرانی، به گزارشگر بعدی دانست.

در آیین‌نامه‌های بهائی صراحتاً به وجود دولت مخفی و موازی بهائیت اعتراف شده و حکومت بهائی، دارای سه قوه مقننه، مجریه و قضائیه دانسته شده است. اما چگونه بهائیت از حکومتی موازی برخوردار و به دنبال ایجاد حکومت دینی جهانی برای خود است، درحالی که تا توانسته علیه حکومت بر مبنای دین، نفرت‌پراکنی کرده و عامل عقب‌افتادگی ایران را حکومت دینی دانسته است.

بهائیتی که با شعار آزادی، افراد را به خود جذب می‌کند، با ایجاد فضایی بسته برای پیروانش، حق مشارکت سیاسی و تصمیم‌گیری برای آینده را از آنان سلب می‌کند. البته بهائیت نشان داده که آموزه ممنوعیت دخالت در سیاست، خود سیاستی مقطعی است و هر زمان گرایش به قدرتی به نفع بهائیت باشد، این آموزه نیز نقض می‌شود.

تشکیلات بهائیت دلیل خوشحالی خود از خبر شهادت آیت الله رئیسی را صدور احکام اعدام منافقین به دست او و اعدام تعدادی بهائی را در زمان مسئولیت ایشان بیان می‌کند. اما آیا اعدام کسانی که دستشان به خون هزاران ایرانی آلوده بود و یا کسانی که مرتکب جاسوسی شده بودند، در عین حالی که به نزدیکان آنان تعرضی نشد و حق دادخواهی داشتند، بر خلاف عدل و انصاف بود؟