اعتقادات
یکی از عواملی که در جریان شروع جنگ داخلی در سوریه و عراق، مطرح بوده، این است که چه کسانی از این شورشیان حمایت می‌کنند. کشورهایی که با حمایت خود باعث شدند، جنگ خونین داخلی به مدت بیش از پنج سال در این دو کشور به راه افتاده و خون‌ها بسیاری به زمین ریخته شود، از جمله‌ی این کشورها می‌توان به قطر و عربستان اشاره نمود.
وهابیان در آثار مکتوب و رسانه‌های خود بر این موضوع تأکید دارند که شیعیان اهل تکفیر هستند. دلیل ایشان این است که شیعیان، صحابه و زنان پیامبر (صلی الله علیه و آله) و خلفا را کافر می‌دانند و به تبع آن، تابعان آن‌ها، اهل سنت‌اند که آن‌ها نیز کافر خواهند بود. این خود از بهترین بهانه‌های ایجاد اختلاف بین شیعیان و دیگر فرق اسلامی است.
وهابیت از گذشته تا به امروز در قالب‌های مختلف سعی در شبهه افکنی نسبت به اعتقادات و مقدسات شیعیان نموده و سئوالات بعضا تکراری خود را به شیوه‌های گوناگون مطرح می‌کنند که از جمله آن‌ها شبهه به ندای شیعیان با نوای «لبیک یا حسین» است که مگر حسین صدای شما را می‌شنود؟! باید گفت به حکم آیه قران، آری او شنونده است.
نظام امامت، نظامی الهی و انقطاع‌ناپذیر است که دوره‌ی فترت در آن، راه ندارد. نبود امام و حجت خدا مساویست با نابودی و انسان در زمین؛ بنابراین تا دنیا برقرار است، نظام امامت نیز در آن پایدار است. لازم نیست امام، حتما ظاهر، حاضر، برای عموم مردم قابل رؤیت و صاحب قدرت و حکومت باشد، بلکه آنچه لازم است، اصل وجود امام در کره‌ی زمین است.
ندانستن فرق‌های اسلام و ایمان و در مقابل کافر دانستن مسلمانان اشتباه راهبردی و استراتژیک سلفیانی است. این اشتباه باعث شده است سلفیان به‌جای عزت مسلمانان آن‌ها را افرادی ابله و متحجر و سخت‌سر نشان دهند. این اشتباه از عدم درک درست بین ایمان و اسلام نشآت می‌گیرد. سلفیان با این اشتباه خطای جبران‌ناپذیری را رقم می‌زنند
جامعه اهل سنت با اندیشه‌های ابن تیمیه در بسیاری موارد اختلاف نظر دارد. این اختلاف نظر در محور‌های اساسی تفکر سلفی گری بروز می‌کند. یکی از مهم ترین نظرات سلفی‌ها عدم جواز سفر برای زیارت و یا هر سفری غیر از سفر برای مساجد ثلاثة (مسجد النبی، مسجدالحرام و مسجدالاقصی) است که دیوندیه با چند دلیل با این نظر مخالف هستند.
اندیشه‌ی مهدویت، از دیرباز خصوصا از سوی وهّابیت مورد تعهاجم و کینه‌توزی فراوان بوده که با نگاهی گذرا به نوشته‌های علمای شیعه از آغاز عصر غیبت تاکنون، گفته‌ی یاد شده را تأیید می‌کند. گسترش شایعات در حوزه مهدویت، به شکل‌های مختلف در کتاب‌ها، ماهواره‌ها و سایت‌های اینترنتی، از اقدامات آنان در مبارزه با مهدویت است.
تدبیر در عالم وجود مخصوص خداوند است و هیچ‌یک از مسلمانان در این امر شک و شبههای نداشته است . اما اگر کسی در قرآن دقت کند می‌بیند که این ادعا گاهی با دو نوع تعبیر بیان می‌شود، تعابیری که به‌حسب ظاهر باهم تناقض دارند تناقضی که گروهای سلفی توان فهم آن را نداشته و با عدم درک موضوع، خود و دیگران را در یک مخمصه گرفتار کرده‌اند.
برخی مناسبت ها و ایام، روزهاییست که شیعیان و تمام مسلمانان با انجام قربانی و ذبح و اهداء ثواب به حضرت رسول (صلی‌الله علیه و آله ) و صلحا، سعی در برقراری رابطه‌ای عاطفی با پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) دارند. در این بین وهابیت سعی در تخریب این رابطه به هر نحو ممکن دارد و با بیان دلایل سست، رابطه پر محبت را از بین می‌برند.
برخی مناسبت‌ها و ایام، روزهاییست که شیعیان و تمام مسلمانان با انجام قربانی و ذبح و اهداء ثواب به حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) و صلحا، سعی در برقراری رابطه‌ای عاطفی با پیامبر (صلی الله علیه و آله) دارند. اما در این بین، وهابیت سعی در تخریب این رابطه به هر نحو ممکن دارد و با بیان دلایل سست، رابطه پر محبت را از بین می‌برند.
اندیشه مهدویت همواره در طول تاریخ، دچار آسیب‌هایی از سوی «مدعیان دروغین مهدویت» شده و همین امر، دستاویزی برای وهّابیون گردیده تا اصل مهدویت را زیر سؤال برند. از این افراد به «مهدیان دروغین» یاد می‌شود. این موضوع در منابع اهل‌سنت نیز ار پیامبر مورد تصریح قرار گرفته و آن را یکی دیگر از نشانه‌های ظهور حضرت مهدی دانسته‌اند.
با وجود دلایل فراوان در کتاب‌های اهل‌سنت و وهّابیت مبنی بر دستور یزید بن معاویه در به شهادت رساندن امام حسین و مشخص بودن نام مسبّبان، امّا وهّابیت باز هم همچون همیشه دست پیش را گرفته و به جای اعتراف به جنایات بنی‌امیه و بزرگانشان، به متّهم نمودن دیگران پرداخته و در شبههای مضحک، شیعیان را مسبّب شهادت امام حسین دانسته‌اند.
کمتر کسی در دنیاست که از جنایات داعش و فجایعی که این گروه به اسم دفاع از اسلام، علیه مردم بی‌گناه و بی دفاع مرتکب شده، بی خبر باشد. داعشی که از زمان پیدایش روی بسیاری از جنایاتکاران از جمله رژیم صهیونیستی را در نسل کشی، سفید کرده است. اما فاجعه این است که کشورهایی مثل آمریکا به خوبی از تغذیه‌ی این گروه توسط عربستان آگاهند.
با وجود اسناد فراوان در کتب معتبر ومورد قبول وهابیت مبنی بر دستور یزید بن معاویه در به شهادت رساندن امام حسین (علیه السّلام) و مشخص نبودن نام مسبّبان آن واقعه، امّا پیروان وهابیت در شبههای در صدد پاک کردن لکّه‌ی ننگ تاریخی از دامان یزیدیان هستند به این نحو که چرا شیعیان امام حسین را دعوت کردند و به ایشان نیرنگ زده و او را کشتند.