پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیت ادعا دارد که آنها اهل‌سُنت‌اند و مدعی‌اند که کتاب‌های صحیح بخاری و مسلم رو قبول دارند.

در صحیح بخاری آمده است، مسلمان، کسی است که شهادتین بگوید: «پیامبر، اسامه را به مأموریت فرستاد؛ فردی گفت مسلمانم و شهادتین گفت، ولی اسامه اون رو کُشت. وقتی پیامبر شنید، خیلی ناراحت شد؛ اسامه را توبیخ کرد که چرا کُشتیش، در حالی‌که «لااله الا الله» می‌گفت!»

در صحیح مسلم آمده: «کسی‌که شهادتین بگوید، آتش جهنم بر او حرام است».

ولی وهابی‌ها، مسلمان‌های قبل از خودشان را متهم به کفر و شرک می‌کنند؛ چون معتقدند که فقط آنها هستند که توحید را درست فهمیدند و علماء گذشته، درک درست و صحیحی از توحید نداشتند!

از همین جا بود که «ابن‌تیمیه»، حاجت خاستن نزد قبور را شرک دانست و دستور داد توبه کنند و اگر نپذیرفتند، باید کشته شوند.

طرفداران «محمد بن عبدالوهاب» در چند حمله ویرانگر به شهرهای مکه، مدینه، کربلا، نجف و طائف، خیلی از علما را کشتند و قبرهای زیادی را خراب کردند.

آنها در سال 1217 قمری، در حمله به طائف، به هیچ کس رحم نکردند؛ تا جایی که سر کودک شیرخوار را بریدند و روی سینه مادرش گذاشتند.

حتی به نمازگزاران در مسجد هم رحم نکرده و آنها را کشتند و کتاب‌ها و قرآن‌های داخل مسجد را از بین بردند.