اعتقادات
حضرت علی (ع) بارها خلافت و امامت خویش پس از رسول اکرم (ص) را به خداوند منتسب کرده و آن را تکلیف و حق انحصاری خود دانسته است. اینگونه نبوده است که همیشه استناد به بیعت مردم کرده باشند.
مفسران مسلمان همگی بر این نظرند که مقصود از «مقام محمود» همان مقام شفاعت است و می گویند در روز رستاخیز، پیامبر خدا (ص) پرچم سپاس گزاری را به دست می گیرد و تمام پیامبران زیر آن پرچم می‌ایستند. او نخستین شفاعت کننده و نخستین کسی است که شفاعت او پذیرفته می شود.
حیدرعلی قلمداران مدعی است که هیچگونه نصی از اهل فضل و صالحین در بحث امامت اهل بیت (ع) وجود ندارد؛ اما نه تنها اهل فضل، بلکه شخص پیامبر (ص) بارها به امامت و خلافت اهل بیت (ع) تصریح داشتند.
قرآن مجید انتخاب وسیله و توسل را جایز دانسته و بلکه به آن سفارش کرده است. خداوند در آیه 35 سوره مائده می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! تقوای الهی پیشه کنید و وسیله‌‌ای برای تقرب به خدا بجویید و در راه او جهاد کنید! باشد که رستگار شوید.»
قرآن معارفی را كه بشر به آن نيازمند است در حجم بسيار اندک از الفاظ، ارائه كرده است. اين امر سبب شده كه فهم بخشی از آيات، نيازمند دقت بيشتر و تحقيق عميق تری برای پی بردن به مقصود خداوند باشد. بنابراين ضرورت ايجاب می‌‌كند که تفسیری برای آیات قرآن وجود داشته باشد.
اهمیت و نقش اساسى رهبر و راهنما در ادامه حیات و پیشرفت جامعه، غیر قابل انکار است. انسانها در تمامى دورانها نیازى اساسى به هدایت الهى دارند و خداوند نیز با انتخاب افرادى شایسته، این نیاز اساسى بشر را تأمین کرده است.
حیدرعلی قلمداران که به دیدگاه های وهابیت متمایل شده و به نقد افکار و عقاید شیعه می پردازد، منکر امامت امیرالمؤمنین (ع) و سایر ائمه است. استدلال وی استفاده از احتجاج امیرالمؤمنین (ع) با معاویه است که عقیده ایشان را نمی رساند، بلکه در آن به عقاید خصم احتجاج شده و ایشان صراحتاً سیره دو خلیفه نخست را برای عمل نپذیرفت.
اگر امامان و امامزادگان (ع) صدای زائر را نمی شنیدند، تعلیم زیارتهای متعدد و معتبر از ناحیه اهل بیت (ع) کاری عبث و بیهوده بوده است و صدور کار بیهوده از آنان، با مقام و عصمت ایشان تناسب ندارد.
اعتقاد شیعه این است که امام صادق (ع) از ابتدا جانشین خویش را می شناختند، اما به دلیل شرایط موجود، شیوه ای را پیش رو قرار دادند که امام هفتم را از گزند دشمنان محفوظ دارند.
امامت، عهد الهی است و هر کسی که شایسته آن باشد به این عهد مفتخر می شود و طرف عهد، خود خداوند است و فقط به افراد معصوم اعطاء می شود. فرد معصوم را هم خدا می شناسد؛ زیرا او تنها کسی است که از ضمیر و اسرار انسانها با خبر است.
سید ابوالفضل برقعی از روحانیون معاصر است که عمده اندیشه وی ترکیبی از قرآن بسندگی و نفی عقاید شیعی است. ازجمله مسائلی که برقعی آن را انکار کرده، مسئله امامت ائمه (ع) است.
بخاری از ابن عباس نقل می کند که ابن عباس گفت: تمام مشکلات و بدبختیها از زمانی آغاز شد که پیامبر (ص) به خاطر نزاع و درگیری در محضرش، وصیت آخر را نکرد.
یکی از مسائلی که سید ابوالفضل برقعی آن را انکار کرده، مسئله علم غیب پیامبر (ص) و ائمه (ع) است و در این زمینه می نویسد: روشن است كه رسول خدا (ص) و ائمه (ع) غيب نمی داند و عالم به غيب نيستند.
قرآن مجید انتخاب وسیله و توسل را جایز دانسته و بلکه به آن سفارش کرده است. خداوند در آیه 35 سوره مائده می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! تقوای الهی پیشه کنید و وسیله ای برای تقرب به خدا بجویید و در راه او جهاد کنید! باشد که رستگار شوید.»