اعتقادات
برخی می‌پرسند که چرا بعد از نزول آیه إکمال دین، آیات دیگری هم نازل شد؟! در پاسخ میگوییم که اولاً دیدگاهی قوی وجود دارد که آخرین آیه‌ای که بر پیامبر نازل شد، همان آیه « الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...» است و ثانیاً اگر فرض کنیم که بعد از این آیه هم آیاتی نازل شده باشد، باز هم منافی با کامل شدن دین نیست. چون منظور از کمالِ دین، کمال اصول و مبانی دین است که با نصب حضرت علی (ع) به عنوان خلیفه بر حق، و تعیین ایشان به عنوان مرجع رسیدگی به احوال دین و دنیای امت، این إکمال صورت گرفت.
از دلایل مهم احمدالبصری بر حقانیت خود، استخاره می‌باشد. وی می‌گوید: «هر کس در حقانیت ما تردید دارد، می‌تواند با قرآن استخاره کرده و به حقانیت ما پی‌برد.» و چنین روشی را مورد تایید امام رضا می‌دانند. این در حالی است که او قصد فریب مخاطبان را داشته و با تحریفِ بعضی روایات نتیجه‌ای کاملاً عکس را به خواننده القا نموده است.
احمد الحسن البصری با این که «سیّد» نیست و اصل و نسب ایشان از طایفه «صیامر» است اما با سر گذاردن عمامه‌ی سیاه، و شجره نامه‌ای قلّابی، خود را این چنین معرفی نموده است: «احمد بن اسماعیل بن صالح بن حسین بن سلمان بن محمد بن حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب.»
پُل دِیویس (Paul Davies) متخصص فیزیک نجومی (astrophysicist) از بریتانیا: قوانین فیزیک نشان می‌دهد که (جهان و قوانین آن) محصول یک طراحی فوق العاده مبتکرانه است. جهان واقعاً باید یک هدفی داشته باشد و اسناد و مدارک فیزیک با قدرت نشان می‌دهد که این هدف، شامل ما نیز می‌شود (و ما نیز بخشی از آن هدف هستیم).
فرانسیس فوکویاما: شیعه پرنده‌ای است که افق پروازش بسیار بالاتر ازتیرهای ماست. پرنده‌ای که دو بال دارد؛ یک بال سبز و یک بال سرخ. بال سبز آن، «مهدویت و عدالت‌خواهی» و بال سرخ او، «شهادت‌طلبی» است که «ریشه در کربلا» دارد. این دو بال، شیعه را فناناپذیر کرده است و زرهی به نام «ولایت‌پذیری» به تن دارد که با آن قدرتش دوچندان می‌شود.
مرجع رجالی زمان حاضر حضرت آیت الله العظمی سید موسی شبیری زنجانی که یکی از مراجع تقلید شیعه نیز می‌باشد می‌فرماید: تأییدات غیبی که از طرق معتبر درباره‌ی زیارت عاشورا رسیده، به خودی خود بر اعتبار این زیارت شریفه دلالت دارد. همچنین سند ذکر شده در کتاب مصباح المتهجد [اثر شیخ طوسی] در خصوص این زیارت صحیح است.
در زیارت عاشورا می‌خوانیم: «السَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَ اللّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الوِتْرَ المَوْتُورِ» و یا در زیارتی دیگر خطاب به آن حضرت می‌خوانیم: «وَ اِنَّكَ ثارُ اللّهِ فِى الأَرضِ وَالدَّمُ الَّذى لا يُدرِكُ تَرَتَهُ أَحَدٌ مِن أَهلِ الأَرضِ وَ لا يُدرِكُهُ اِلاَّ اللّهُ وَحدَهُ» «ثار» از ریشه «ثار» و «ثوره» به معنای انتقام و خونخواهی و نیز به معنای خون است.
یکی از شبهاتی که برخی از افراد به زیارت عاشورا وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که در آن می‌گویند: «جمله‌های "أللّهم خُصّ أنت أوّلّ ظالم باللّعن منّی وابدأ به أوّلا ثمّ الثّانی و..." در نسخه خطی «مصباح المتهجد» مربوط به قرن ششم موجود در کتابخانه آستان مقدس رضوی می‌باشد، وجود ندارد که این به معنای تصرف در زیارت عاشورا می‌باشد.
با توجه بر مداومت و پافشاری بر قرائت زیارت عاشورا که خود قرینه‌ای است بر سندیت و اعتبار آن، با این وجود اشاره مختصر به سند زیارت عاشورا می‌تواند برخی ابهامات در این زمینه را برطرف سازد: شیخ طوسی اصل سند زیارت عاشورا را این‌گونه می‌فرماید: «قال صالح بن عقبة الجهنیّ و سیف بن عمیرة قال علقمة بن محمّد الخضرمیّ فقلت لأبی جعفر.»
از مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی نقل شده که وی فرمود: «مرحوم میرزا فرمود: من حکم می‌کنم که شیعیان ساکن سامرا از امروز تا ده روز همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شوند و ثواب آن را به روح شریف حضرت نرجس خاتون، والده‌ی ماجده‌ی حضرت حجت بن الحسن (علیه السّلام) هدیه نمایند تا این بیماری وبا از آنان دور شود.»
آیات شریفه‌ی قرآن «قطعی لصدور» و با تواتر به دست ما رسیده، اعجاز پیامبر به شمار رفته، غیر قابل تحریف و کتاب رسمی دین اسلام می‌باشد؛ در حالی که احادیث قدسی از چنین امتیازاتی برخوردار نیستند و بیشتر آنها چون خبر واحد هستند (و نه متواتر) لذا قطعی الصدور نبوده، بلکه «ظنی الصدور» هستند یعنی استنادشان به پیامبر قطعی نیست.
علمای شیعه در طول تاریخ بر استحباب زیارت عاشورا اتفاق نظر داشته و حتی بر مداومت روزانه‌ی آن تاکید نموده‌اند که این خود شاهدی است بر ارزش و اعتبار بالای این زیلرتنامه و صحت انتساب سند آن به معصوم (علیه السلام)؛ چرا که تا علمای شیعه بر اعتبار سند روایتی اعتماد نداشته باشند چنین پای‌بندی و مداومتی به آن نشان نمی‌دهند.
در عظمت و احترام تربت مقدس حضرت سیدالشهداء همین بس که احکام آن با احکام قرآن برابری می‌کند که در روایات اهل‌بیت وارد شده که برخی از آنها عبارتند از: ازاله نجاست و طاهر نمودن قرآن نجس شده واجب؛ ازاله نجاست و طاهر نمودن تربتی که نجس شده نیز واجب است. قرآن مایه شفا و رحمت، تربت سیدالشهداء نیز مایه شفا و رحمت است.
در رابطه با جواز خوردن تربت کربلا، روایات فراوانی در منابع شیعه وارد شده؛ از باب نمونه سعید بن سعد گوید: از حضرت امام کاظم (علیه السّلام) راجع به خوردن تربت پرسیدم، حضرت فرمود: «خوردن تربت، همچون مردار، خون و گوشت خوک، حرام است؛ مگر تربت قبر امام حسین (علیه السّلام) که در آن شفای هر درد و امان از هر خوف و هراسی است.»