تفسیر به رأی
جریان قرآنیون ادعا دارند که قرآن مُبین و مفسر خویش است و دلیلی ندارد که ما از فهم معانی آیات عاجز باشیم؛ مگر قرآن به زبان عربی ساده و آشکار نازل نشده است؟ پاسخ این است که قرآن، مُبیّن و مفسر خويش است، ولی در توضیح بسیاری از آيات قرآن، استفاده از روايات صحیح، لازم بلکه واجب است.
حصنی دمشقی با خبیث و مریض القلب دانستن ابن‌تیمیه و بی‌سواد دانستن پیروان وی، به نمونه‌هایی از انحرافات ابن‌تیمیه اشاره کرده و می‌گوید: «ابن‌تیمیه برای ایجاد فتنه و آشوب میان مسلمانان، محکمات قرآن و روایات را رها کرده و سراغ متشابهات قرآن و روایات رفته است.
زمانی که ابن تیمیه از جانب مردم «حماه» در مورد آیاتی از قرآن مانند: «الرحمن علی العرش الستوی» و... مورد سؤال واقع شد، کتاب «الحمویه الکبری» را نوشت و در آن بر جسم بودن خداوند تصریح کرد. در این جریان ابن‌تیمیه به واسطه فتاوا و ارائه تفسیرهای شاذ و نادرست از قرآن و روایات، شهرت یافت.
مبلّغان بهائی در یکی از کانال‌های تبلیغی خود، با استناد به ادعای عبدالبهاء، به تحریف آیه‌ی 87 سوره‌ی مبارکه‌ی حجر پرداخته و تلاش نمودند تا آن را بر پیشوایان خود تطبیق دهند. اما به راستی اگر قرار باشد هرکس، بدون دلیل و سند و مدرک، آیه‌ای از قرآن را در تفسیر خود بداند، دیگر سنگ روی سنگ بند می‌شود؟!
مبلّغ بهائی در کانال خود مدعی شد هیچ آیه‌ای در قرآن وجود ندارد که به حجاب اسلامی زنان اشاره داشته باشد. در پاسخ به این ادعا می‌گوییم حجابِ اصطلاحیِ دینی (به معنای پوشاندن برخی از نقاط بدن)، بعلاوه‌ی اسلام، در ادیان و اقوام پیشین نیز وجود داشته است. از این‌رو آیاتی از قرآن و احادیث معصومین، همه بر لزوم حفظ آن تأکید دارند.
یکی از توجیهاتی که بهائیان برای هتک حرمتشان به عزای حسینی می‌آورند، استدلال به آیه‌ی 2 سوره‌ی توبه، مبنی بر سیاحت در ماه‌های حرام است. اما بی‌شک این آیه خطاب به کفار و صراحت در مهلت دادن به آن‌ها دارد. بعلاوه آن‌که بهائیان با دارا بودن تاریخی به نام بدیع (مطابق با تقویم شمسی) چه هدفی برای جشن در تاریخ تولد قمری پیشوایانشان دارد.
در طول فعالیتی که محمدعلی طاهری و مسترهایش در فرقه‌ی انحرافی حلقه داشته‌اند به کرات دست به تحریف و تفسیر غلط از قرآن داشته‌اند. طاهری با استفاده از بخشهایی از آیات آن‌ها را به صورت اصطلاحی و با استدلالات مختص به خود در آموزههایش استفاده میکند و به عبارتی تفسیری از نوع شیطانی ارائه میکند.
بهائیان با تفسیر ندای قریب در آیات سوره‌ی «ق» به محل دفن پیشوایانشان، مدعی‌اند این آیات اشاره به ظهور بهائیت دارد. در پاسخ می‌گوییم: 1. با توجه به منع تأویل نصوص الهی در بهائیت، شما چه سندی در تأویل این آیات دارید؟ 2. مفسران بسیاری، مقصود از مکان قریب را کنایه از شنیده شدن صدای منادی در همه‌جا و مسبب زنده شدن مردگان تفسیر کرده‌اند.