پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حسين وحيدی در نشست «شاهنامه و اسطوره» گفت: برخی شاهنامه را به دو بخش اسطوره‌ای و تاريخی تقسيم‌بندی می‌كنند و بخش اسطوره‌ای را افسانه و خيال گمان می‌برند. اين سخنی بسيار نادرست است. در شاهنامه، اسطوره خيالی و افسانه وجود ندارد و يكسره تاريخ و بر پايه دانش است. 
شاهنامه ما را متوجه تاريخ راستين ايران می‌كند. برای نمونه شما در هيچ كجای شاهنامه به واژه «آريايی» برنمی‌خوريد. دليل آن هم روشن است، چون اين واژه ساختگی است. بدبختانه دست‌های ناپيدايی تا توانسته‌اند در نادرست گويی درباره فرهنگ و تاريخ ايران كوشيده‌اند. يكی از اين نادرست گويی‌ها همين واژه «آريايی» است كه 200 سال پيش اروپايی‌ها برای ما ساختند. اين واژه در زبان اوستايی «ائيريه» خوانده می‌شده و به معناي نجيب و بزرگوار است. «ائيريه» در زبان فارسی «اير» می‌شود نه «آريا». واژه «ايرلند» هم از همين «اير» ساخته می‌شود كه امروزه نام كشوری در اروپاست. اروپاييان واژه آريا را ساختند تا ايران را كنار بزنند و چنين وانمود كنند كه ايرانی‌ها گروهی از آريايی‌ها بوده‌اند و سپس در اين باره داستان‌ها بسازند. به هر حال ما پيش از اين دستبرد اروپايی‌ها، واژه آريا را نداشته‌ايم و چنين چيزی در شاهنامه ديده نمی‌شود.‌‌‌‌[1]

پی‌نوشت:
[1]. حسين وحيدی در نشست «شاهنامه و اسطوره»، فرهنگسرای رسانه به كوشش كانون ايران بزرگ، آبان 1388.