پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ "دونادون" به معنی: "گردش متوالی روح در هزار و یک بدن"، یکی از عقاید مهم واصلی پیروان و سرسپردگان آیین یاری است که ازلحاظ ماهیت-خروج روح از بدنی و ورود آن به بدن دیگر- با "تناسخ" هیچ تفاوتی ندارد. برخی از پیروان آیین یاری با تمسک بر آیات شریفه سوره مبارکه قدر که خداوند متعال می‌فرمایند: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْر وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْر لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فی‌ها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ، بر اثبات "دونادون" استدلال می‌کنند و می‌گویند: "عابدین جاف-یکی از یاران سلطان اسحاق- خطاب به علمای ظاهر می‌فرماید: در این نشئه ناسوتی چشم دلتان کور و از آیین یاری مهجور هستید زیرا حقیقت لیلة القدر که پایان هزار و یک دون می‌باشد را درک نکرده‌اند."[1] این سخن اهل حق در حالی است که؛ بهتر بودن این شب از هزار ماه، به خاطر ارزش عبادت و احیای آن شب است، و روایات فضیلت لیلة القدر و فضیلت عبادت آن‌که در کتب شیعه و اهل سنت فراوان است این معنی را کاملاً تأیید می‌کند. علاوه بر این، نزول قرآن در این شب، و نزول برکات و رحمت الهی در آن، سبب می‌شود که از هزار ماه برتر و بالاتر باشد [2] نه دونادون و گردش روح. بنابراین پیروان و سرسپردگان فرقه اهل حق باید بدانند که؛ پیران و مرشدان این فرقه جهت کسب مقام و موقعیت، تفاسیر نادرستی از آیات الهی ارائه کرده‌اند که به‌هیچ‌وجه با کلام وحی سازگاری ندارد.  

پی‌نوشت:
[1]. تیموریان زند، یار مراد، نمی از یم حقیقت، چاپ اول، تهران، هزار کلک، 1382، ص 36
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 27، قم، چاپ سی و دوم، دار الکتب الاسلامیه، 1374، ص 191