پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در طول تاریخ اسلام کمتر اتفاق افتاده است که مسلمانان به بهانه‌ای به مکه مکرمه حمله کنند. در قرن اول هجری یک بار خانه خداوند توسط یزیدیان مورد جسارت قرار گرفت و سپاه یزید برای صدمه زدن به زبیریان به خانه خداوند حمله کردند و خانه خدا را مورد جسارت قرار داده و به آتش کشیدند. بعد از آن دیگر چنین جسارتی به خانه خدا نشده بود تا ابتدای قرن 15 میلادی، یعنی در تاریخ اول محرم 1400 قمری که تعدادی از مسلمانان افراطی با نام مهدویت قیام کردند و به خانه خداوند پناهنده شدند. این گروه به رهبری جهیمان، با تعداد زیادی سلاح و مهمات به خانه خداوند پناه بردند و خاستار مقابله با ظلم‌های آل سعود بودند. آنها با طرح مهدویت در صدد بودند که با مفاسد آل سعود مقابله کنند و حکومتی به نام مهدویت تشکیل دهند.[1]
البته تصور نشود که این گروه شیعه بودند بلکه این گروه، جریانی سنی افراطی بود که با توجه به روایات مهدویت می‌خواستند اسلام را حاکم کنند. البته اسلام مد نظر آنان اسلامی خشن از نوع اسلام داعشی بود.
این گروه به رهبری جهیمان، 17 روز خانه خدا را تصرف کردند. آل سعود که از این خبر برآشفته شده بود با سانسور شدید خبری خواست از انتشار این خبر جلوگیری کند، ولی در مدت بسیار کمی همه دنیا از این خبر باخبر شدند. ابتدا آل‌سعود خواستند که گروه جهیمان را از خانه خدا بیرون کنند، ولی به خاطر ضعف نظامی نتوانستند چنین کاری کنند؛ به همین جهت باید از کفار کمک می‌خواستند، چیزی که اهل سنت و وهابیت آن را جایز نمی‌دانند. آیین اسلام بر این اصل تکیه دارد که برای مقابله با مسلمانان نباید از کفار کمک گرفت، ولی آل سعود برای این‌که جهیمان را از بین ببرند از نیروهای کافر فرانسوی کمک گرفتند و برای توجیه افکار عمومی از مفتیان وهابی کمک گرفتند. ملک خالد، پادشاه وقت آل سعود 32 نفر از مفتیان وهابی را جمع کرد و آن‌ها حکم قتل و کشتار مسلمانان را توسط نیروهای خارجی امضا کردند و به این صورت نیروهای فرانسوی با تجهیزات سنگین، خانه خدا را زیر پا گذاشتند و با آتش گشودن به خانه خدا همان جنایات یزید ملعون را تکرار کردند.[2]
بنابراین یک بار در قرن اول هجری خانه خداوند توسط یزیدیان مورد جسارت قرار گرفت و بار دیگر وهابیان در قرن 15 هجری، خانه خدا را مورد جسارت قرار داده و به آتش کشیدند.

نویسنده: مجتبی محیطی

پی‌نوشت:

[1]. عتیبی، جهیمان، رسالة الفتن و اخبار المهدی و نزول عیسی و اشراط الساعة، بی‌جا: وب سایت: منبر التوحید والجهاد، بی‌تا، ص5.
[2]. محسن عبدالملکی، وهابیت تاریخ و افکار، انتشارات دارالاعلام، قم، 1394ش، ص78-81.