پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ رکن رابع از اعتقادات خاص فرقه‌ی شیخیه‌ی کرمان است. در این‌که مراد علمای شیخیه‌ی کرمان از رکن رابع، شخص خاصی است که رکن رابع، لقب اوست یا به معنای دوستی با دوستان اهل بیت (علیهم السلام) و دشمنی با دشمنان ایشان است، به هر دو صورت در آثار ایشان آمده است و کلام آن‌ها در این خصوص متشطط است. مشایخ شیخیه‌ی کرمان در برخی موارد، شخص خاصی را به عنوان رکن رابع معرفی کرده و رکن رابع را لقب او دانسته‌اند. ابراهیمی می‌نویسد: «اين‌كه به ما نسبت می‌دهند كه شيخيه، عالم خود را در هر زمان، ركن رابع می‌دانند، به همين معنی كه ذكر شد، صحيح است و اعتقاد ما است». [1] طبق این عبارت، شخص خاصی به عنوان رکن رابع معرفی شده است. ایشان در برخی موارد دیگر، رکن رابع را یک معنا دانسته‌اند. ابراهیمی در همین خصوص می‌نویسد: «ركن رابع، اسم شخصی نيست؛ بلكه مراد از آن، يك معنی است و [مشایخ ما] گفته‌اند: معرفت آن شخص، از ركن رابع است». [2] از این عبارت هم برداشت می‌شود که رکن رابع یک معناست. 
منظور شیخیه از این‌که می‌گویند: رکن رابع یک معناست، آن است که رکن رابع، از اصول دین و در ردیف توحید، نبوت و امامت قرار دارد و هرکس با دوستان اهل بیت (علیهم السلام) دوست و با دشمنان‌شان دشمن باشد، در واقع به رکن رابع ایمان آورده است و این همان تولّی و تبرائی است که از فروع دین اسلام شمرده می‌شود. [3] در هر صورت کلام بزرگان شیخیه در خصوص معنای رکن رابع متشطط و به دو صورت آمده است. 

پی‌نوشت:
[1]. ابوالقاسم ابراهیمی، فهرست، نسخه‌ی الکترونیکی، ج 1، ص 83.
[2]. همان، ص 84.
[3]. همان، ص 102.