پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مبلّغان بهائیت برای انکار اصل ولادت امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، در کانال تبلیغی خود مدعی شدند: «برخی از شیعیان معتقدند که قائم آل محمّد (صلّی الله علیه و آله)، موعود اسلام، فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) است که در 5-6 سالگی، در سرداب خانه سامره غیبت نموده است. لازم بذکر است که "این فرزند ابداً در مرآی و منظر عمومی قرار نگرفته و جامعه او را به چشم ندیده است" و حتی درباره وجود چنین فرزندی تا مدت‌ها چیزی نمی‌دانسته‌اند».[1]
اما این ادعا در حالیست که تمام پیروان مذهب حقه‌ی شیعه‌ی دوازده امامی و برخی از علمای اهل سنت، ولادت حجة بن الحسن العسکری (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را در سال 255 یا 256 قمری دانسته و اصل ولادت را جزء مسلّمات تاریخی می‌دانند. از این‌رو برای نمونه، به گفتار چند تن از مورخان و عالمان اهل‌سنت اشاره می‌کنیم:
اول: علی بن حسین مسعودی در خصوص زمان شهادت پدر بزرگوار امام زمان (علیه السلام) می‌نویسد: «به سال دویست و شصتم و دوران خلافت معتمد، ابومحمد حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) در بیست و نه سالگی درگذشت. وی پدر مهدی منتظر بود».[2]
دوم: شیخ سلیمان قندوزی حنفی، ولادت حضرت قائم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را به نقل از مورخان صادق، در نیمه‌ی شعبان سال 255 قمری می‌داند: «فَالخَبر المَعلوم عند الثِقات أن وِلادة القائم... [3]؛ پس خبری که نزد راست‌گویان معلوم است این است که ولادت قائم، در شب 15 شعبان سال 255 ق در شهر سامرا بوده است».
سوم: شیخ عبدالله بن محمد بن عامر الشبراوی الشافعی، مهدی منتظر را فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) دانسته که پنج سال قبل از شهادت پدر بزرگوارش متولد شده است: «مهدی منتظر فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) در شب نیمه شعبان سال 255 ق، پنج سال قبل از فوت پدرش به دنیا آمد».[4]
چهارم: شمس الدین ابن خلکان نیز به ولادت امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) در نیمه شعبان سال 255 قمری اشاره می‌کند: «محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی ولادتش روز جمعه نیمه شعبان سال 255 ق، بوده است».[5]
البته هرچند به خاطر حفظ جان حضرت قائم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، ولادت ایشان به صورت علنی اعلام نشد، اما باید از مبلّغان بهائی پرسید که چگونه فرزندی که دیده نشده و کسی در مورد آن چیزی نمی‌دانسته، نه تنها تمام شیعیان، بلکه حتی بسیاری از مخالفین شیعه، به میلاد او در نیمه‌ی شعبان سال 255 ق، اعتراف دارند؟! و به راستی که بهائیان چگونه می‌خواهد 6000 روایت در رابطه با وجود حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را منکر شوند؟![6]

پی‌نوشت:

[1]. به نقل از کانال تلگرامی تبلیغی بهائیت.
[2]. مسعودی، مروج الذهب، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی تاریخ، 1374 ش، چاپ پنجم، ج 2، ص 599.
[3]. سلیمان بن ابراهیم القندوزی حنفی، ینابیع الموده،  تحقیق: سیدعلی جمال اشرف الحسینی، بی‌جا: دارالاُسوه، 1416 ق، چاپ اول، ج 3، ص 306.
[4]. شیخ عبدالله بن محمد عامر الشبراوی الشافعی، الاتحاف بحب الاشراف، بی‌جا: دارالکتب الإسلامی، 1428 ق، چاپ سوم، ص 369.
[5]. شمس الدین ابن خلکان، تاریخ ابن خلکان، چاپ سنگی، ج 2، ص 24.
[6]. ر.ک: محمدباقر صدر، بحوث حول المهدی، بیروت: دارالتعارف للمطبوعات، 1979 م، چاپ دوم، ص 64.