کعب الاحبار از جمله تازه مسلمانانی بود که بعد از وفات پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و در زمان عمربن الخطاب از یمن به مدینه آمد و دین اسلام را برگزید. گرچه ذهبی وی را عالم و دانشمند می‌خواند: «کعب الاحبار، پیمانه مملو از علم و دانش بود» [1] ولی ذهن وی هنوز مملو از اسرائیلیاتی بود که از تحریفات دین یهود در خاطرش پر بود و متاسفانه آن‌ها را وارد در اسلام نمود چنانکه ابن کثیر در مورد او می‌گوید:
«این‌گونه مضامین و روایات گرفته شده از یهود و نصارا می‌باشد که توسط کعب الاحبار و وهب بن منبّه از صفحات کتاب‌های تحریف شده بنی‌اسرائیل گرفته و با تحریف و تبدیل نقل شده، در حالی که مسلمانان هیچ نیازی به این روایات نداشته و خود صحیح‌تر، با منفعت‌تر، واضح‌تر و بلیغ‌تر از این روایات را داشتند. خداوند از تقصیر آن دو بگذرد» [2]

پی‌نوشت:
[1]. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، موسسه الرساله، ج3، ص491
[2]. ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، دار الفکر بیروت، ج3، ص367