پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مشاهیر اهل حق "سید محمد خان بن مبارک" مشهور به "محمد بیگ" (1080- 1017 هجری قمری) نُهمین حکمران حکومت محلی مشعشعیان خوزستان در سال‌های 1033 تا 1044 است. [تاریخ پانصدساله خوزستان، ص 86] محمد بیگ در سال در سال 1044 هجری قمری مورد غضب "شاه صفی" قرار گرفت و از "هویزه" به دهستان "قاسم کندی" در اطراف شهرستان "مراغه" در استان آذربایجان شرقی مهاجرت می‌کند. بنابر افسانه‌سازی اهل حق، محمد بیگ بعد از توقفی کوتاه در مراغه راهی ترکیه می‌شود و مدت هفت سال در آنجا می‌ماند و توانست در میان بکتاشیان ترکیه جایگاهی پیدا کند او سپس به‌قصد آمدن به ایران به روستای"صوفی" در منطقه "قره قویون" در اطراف شهرستان ماکو در استان آذربایجان غربی می‌رسد که همگی از پیروان آئین اهل حق بودند، وی با نشان دادن کراماتی باعث می‌شود که تعداد 29 روستا منطقه، چه صوفیان و چه اهل حق سرسپرده به سایر خاندان‌های اهل حق، به او گرویدند. او سپس به مراغه برگشت و قصد مسافرت به لرستان می‌کند و راهی منطقه "دِلفان" می‌شود، محمد بیگ در این منطقه نیز کراماتی از خود نشان می‌دهد او سپس به مراغه بازمی‌گردد و تا آخر عمر در آنجا می‌ماند و در روستای "آتش بیگ" درگذشت. [تاریخ مشعشعیان (اهل حق)، صص 130-125] منابع اهل حق او را تجلی حضرت علی (علیه‌السلام) و دُون سید محمد فلاح مشعشعی می‌دانند [تاریخ خاندان‌های حقیقت، ص 70] که خود حاکی از وجود عقیده باطل تناسخ، در فرقه اهل حق است.

پی‌نوشت:
دلفانی، سیاوش، تاریخ مشعشعیان (پیروان اهل حق)، چاپ اول، قزوین، بحرالعلوم، 1379، صص 130-125  
کسروی، احمد، تاریخ پانصدساله خوزستان، چاپ اول، بی‌جا، انتشارات خواجو، 1362، ص 86  
سلطانی، محمدعلی، تاریخ خاندان‌های حقیقت ومشاهیرمتاخر اهل حق در کرمانشاه، چاپ دوم، تهران، سُها 1381، ص 70