پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کانال‌های مجازی فرقه‌ی بهائیت با ادعای فساد علماء و روحانیون ادیان گذشته؛ مدعی شدند در بهائیت، مرد روحانی از قبیل آخوند، مفتی و کشیش وجود ندارد. [به نقل کانال‌های تلگرامی تشکیلات بهائیت] اما جالب است بدانیم، این ادعا در حالی مطرح می‌شود که اسناد بسیاری بر وجود مبلّغانی در بهائیت، با همان عنوان و عملکرد علماء و روحانیون سایر ادیان وجود دارد؛ از جمله:
اول: جناب عبدالبهاء در یکی از گفته‌های خود، از وجود کسانی در بهائیت پرده برمی‌دارد که شغلی جز تبلیغ ندارند و می‌بایست حمایت مالی شوند: «... ولی مبلّغين که حِرَف و صنايعی ندارند و کسب و تجارتی نمی‌نمايند شب و روز به تبليغ مشغولند، ياران الهی بايد از آنان ملاحظه نمايند و طوعاً در نهايت روحانيّت اِعانتی از آنان بکنند». [گنجینه حدود و احکام ص 249]
دوم: جناب عبدالبهاء درجایی دیگر اعتراف می‌کند که آخوندهای بهایی، بابت تلاوت کلمات بهاءالله پول می‌گیرند: «بايد اين شرکت خيريّه را نهايت اهمّيّت بدهيد تا نفوسی از مبلّغين تعيين گردند و در اطراف به تبليغ پردازند، ترتيل آيات نمايند و نشر نفحات کنند و تلاوت کلمات فرمايند...». [گنجینه حدود و احکام ص 252]
سوم: جناب عبدالبهاء همچنین، یکی از مصارف حقوق شرعی در بهائیت را امور تبلیغی این فرقه تعیین می‌کند: «حقوق الله راجع بوَلی‌امر الله است تا در نشر نفحات‌الله و ارتفاع کلمة الله و اعمال خیریه و منافع عمومیه صرف گردد». [امر و خلق، ج 4، ص 234]
در پایان می‌بایست متذکر شد که این مقاله، نه در نقد بهائیت و بلکه در افشای این دروغ بهائیان است که می‌گویند؛ ما آخوند نداریم!

پی‌نوشت:
عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 249.
همان، ص 252.
فاضل مازندرانی، رساله امر و خلق، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 234.