موبد کورش نیکنام در تارنمای خود می‌نویسد: «دکتر بهرام فره‌وشی از برگزاری مهرگان به عنوان جشنی خانوادگی، در بین زرتشتیان یزد و کرمان و نیز از آیین قربانی کردن گوسفند، در برخی از روستاهای زردشتی نشین یزد، برای ایزدِ مهر خبر می‌دهد. تا سی سال پیش، زردشتیان کرمان، در این روز، به یاد مردگان، مرغی را کشته و شکمش را با حبوبات و آلو انباشته و به عنوان خوراک ویژه، یادمان مردگان می‌پختند.» [موبد کورش نیکنام، مقاله نوروز و مهر گان؛ ستون های استوار فرهنگ ایرانی] در این میان، نکته‌ای را باید گفت:
ما مسلمانان هر ساله در عید قربان، به شکرانه پیروزمندی ابراهیم (علیه السلام) در آزمون الهی، جشن می‌گیریم، گوسفندی قربانی می‌کنیم و نیازمندان را در شادیِ خود شریک می‌کنیم. اما برخی کینه‌توزانِ نادان، از سر بُغض و حسد، با بهانه‌های بنی‌اسرائیلی به این شادی مسلمین ایراد می‌گیرند. حتی عید قربان را نماد وحشی‌‍گری و خونریزی می‌خوانند. در حالیکه این عید، نماد عدل و احسان است. چه اینکه هر مسلمان موظف است پس از قربانی، بخشی از گوشتِ گوسفند را به دست نیازمندان برساند.
حال باید از موبدان زرتشتی (که در این بهانه‌تراشی‌ها با معاندین همراه می‌شوند) پرسید اگر قربانی کردن گوسفند زشت است، پس چرا خودتان این کار را انجام می‌دهید؟