پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چهره‌ای که کوئیلو از جهان به نمایش می‌گذارد، چهره‌ای تاریک است که شرارت در آن غلبه دارد. قاعده‌ای که وی برای دنیا معرفی می‌کند، نشان از تسلط نیروهای شر بر سرنوشت مردم دارد و قوای خیر که از ناحیه‌ی خداوند است در مقابل آن ناتوان است و این باعث افتادن سایه ترس و یأس بر پدیده‌ها گشته و اتفاقات ناگوار را به عنصر ثابت و مورد انتظار در هستی تبدیل نموده است. برای مثال وی در جایی می‌گوید: «سرنوشت هر کس از پيش رقم خورده است، فاجعه هميشه رخ می‌­دهد و هيچ­کدام از تلاش‌­های ما نمی‌­تواند صف پليدی را که منتظر ماست، تغيير دهد.»(پائولو، شیطان و دوشیزه پریم، ص 106) در همان‌جا می‌گوید: «اراده خدا اين بود که تاريخ داستان زيبايی از رستگاری را به نمايش بگذارد اما يک اتفاق باعث شد نبرد بی‌امان خير و شر، باشدت بيشتری ادامه يابد.»(همان، ص 189) پیگیری فرازهایی که کوئيلو به تکرار این‌گونه مفاهيم پرداخته است، پرده از اين حقيقت بر می‌­دارد که تکرار اين «مفاهيم»، تصادفی نيست، بلکه نويسنده درصدد جا انداختن و تثبيت آن‌­ها، در ذهن و روح مخاطب است.

پی‌نوشت:

پائولو کوئلیو، شیطان و دوشیزه پریم، نشر کاروان، ترجمه آرش حجازی، 1384.
حمزه شریفی‌دوست، نقد اندیشه‌های معنوی کوئیلو، نشرعصرآگاهی، 1390، ص 8.